Ervaringen

Van onrust en weerstand, naar rust en stille vreugde

paasretraite 2024

Van onrust en weerstand, naar rust en stille vreugde. Zo zou ik de 4-daagse stilteretraite voor mezelf omschrijven. De eerste 1,5 dag merkte ik dat het druk was in mijn hoofd. De ene gedachten na de andere drong zich aan me op. Inclusief gedachten als: ‘Jeetje, zo vroeg op!’. ‘Hoezo kan ik niet gewoon lekker veel slapen deze dagen?’ ‘Ik kwam hier om eens even helemaal niks te hoeven en lekker te ontspannen zonder input en in het moment.’ Ook had ik het gezelschap van een voortdurend kritische stem over werk in mijn hoofd. De onrustige gedachten over zaken die me bezighielden, vooral in werk en ook daarbuiten, bleven maar komen. ‘Kan deze kritische stem even uit?’ heb ik regelmatig gedacht. ‘Jeetje wat vermoeiend die kritische stem in mijn hoofd’. Opvallend dat het geen gedachten van trots en positiviteit waren en vooral van zaken die ‘niet goed’ zouden zijn.

En dit veranderde vanaf zaterdagochtend. Ik kon meer afstand nemen van mijn kritische gedachten die zaken in mijn leven als golven aan het wateroppervlak evalueerden. Ik kwam een laag dieper. De diepere rustige zee vol verlangens en ruimte. Ik ging het mediteren ‘s ochtends zelfs waarderen en hoorde de vogels en voelde het zonlicht op mijn rug. Ik ging zelfs de slenterwandeling waarderen en genoot intens van een mooie zonsondergang vanuit het bos. ‘Wauw! Ik voel zoveel lichtheid en levensvreugde en ik ‘doe’ helemaal niks. Ik ben gewoon in de natuur.’ Ik zag ook een hert en ik ging genieten van de kleine observaties van takken, bloemen en wolken. Ik genoot en voelde me lichter worden. Ook de oefeningen met dansen, tekenen en visualisatie raakten me meer en gaven me energie. Ik zag steeds helderder voor me hoe ik zaken wél wil. En ik voelde ruimte ontstaan om het op die manier te gaan beleven. Geen grote drastische veranderingen in mijn leven, wel een andere manier van beleven. Meer vanuit vertrouwen, rust en lichtheid.

Dat is wat de stilteretraite me heeft opgeleverd. Samen met een paar minuten ochtendmetidatie en vaker wandelen zonder luisterboek. Want wat is de wereld om ons heen toch mooi. Als we er maar voor openstaan om haar ten volste ter ervaren.

Dit had ik veel eerder moeten doen

Paasretraite 2024

Zodra ik aankwam voelde ik al: oh dit had ik veel eerder moeten doen. Dat heb ik ook, 2x eerder bij Robbert, maar de laatste was alweer 6 jaar geleden. Wat een opluchting om even uit de alledaagse mallemolen te stappen, te vertragen, te verstillen en terug te keren bij mezelf. Alleen de vogeltjes te horen, in die bijzondere meditatieruimte. Ik kon meteen weer herkennen hoe de mind van alles Ontzettend Belangrijk maakt, en hoe heerlijk het is om te voelen dat in het moment, het enige wat echt belangrijk is, het zwijgend zitten kijken naar een boom. In de stilte, in de vertraging verscholen zit naast inzichten ook een levenskracht, en daar kreeg ik volop contact mee. Nu, 2 weken later, voel ik het effect nog steeds. Ik maak dingen minder Ontzettend Belangrijk. Heb meer energie. Kan ook als ik weer in de identificatie met de opjutter of verhalenmaker in de mind kom, er snel van uitzoomen en zien: oh ja, dit is niet wie ik ben.

Robbert is een fijne retraite leider. Hij heeft veel kennis uit diverse tradities, is aardig en heeft humor. De retraite voelt niet overdreven ‘streng’ maar heeft wel de nodige structuren en rituelen om het als een retraite te laten voelen. Je neemt het als vanzelf wel serieus. Door de verschillende onderdelen raak je breed geïnspireerd en zit je ook niet de hele dag stil op een kussentje (iets wat mijn lijf echt niet zou trekken). Het ene moment een wandeling, dan weer loopmeditatie, dansmeditatie of een onderdeel met tekenen/schrijven. Voor mij perfect om te integreren wat er allemaal los komt door het ‘pruttelen’ in de zitmeditaties.

En natuurlijk had ook ik, ondanks de opluchting en blijdschap, een moeilijk moment. Waarin ik weg wilde, afleiding zocht, me niet kon overgeven. Om dan door te zetten leverde een flinke verdieping op van het retraite proces. De dagelijkse gesprekjes met Robbert hielpen daar ook bij.

Ik had geen grootse doorbraak in de retraite zelf. Maar dat ik nu 2 weken later nog steeds het effect voel geeft me het vermoeden dat er wel eens iets blijvend veranderd zou kunnen zijn. En zo niet, dan ga ik over een tijdje lekker nog een keer ;)

Tijd en ruimte

Re-treat je Heart FEB 2024

Deze stilteretraite was de eerste keer dat ik mezelf de tijd en ruimte gunde om echt goed naar binnen te kijken en vooral in het moment te zijn.

Dit voelde niet als een vakantie die afliep onderweg naar huis. Integendeel, want deze dagen bleken een startpunt in te luiden van een ervaring die ik juist mee naar huis nam.

Het verblijf en de meditaties hebben me een richtingsbordje opgeleverd dat me helpt de perspectieven op het leven te vinden die goed voelen

The center of your heart (Song & lyrics : @mira.liedjesopmaat)

Re-treat je Heart FEB 2024

You choose, you win         
If you begin to choose from a place of love

Overcome sin                      
And you let in       the light from up above

Oooo you lose form
You gain the power to step outside of the norm
Oooo you lose form
Permanenlty peaceful in the eye of the storm

If you Come to the center of your heart
Go back to the center of your heart
Make choices out of the center of your heart
Come back home into the center of your heart

You have a choice      
To see the voices in your mind for what they are

Their screaming noise
Shows you a void you’re tempted to fill inside

Oooo but there’s no light
Oooo just desires that hide
Oooo you almost lose the fight
Until one day you might…

Come to the center of your heart
Go back to the center of your heart
Make choices out of the center of your heart
Come back home into the center of your heart

You choose, you win         
If you begin to choose from a place of love

You open doors        
Inside these walls, the breeze from the white dove

'Mijn essentie, mijn energie'

Re-treat je Heart FEB 2024

Voor de start van de stilteretraite zat ik met een enorm dubbel gevoel:

Ik ging namelijk mezelf ontmoeten (enthousiasme!)
Maar ik zou ook mezelf gaan ontmoeten (onrust!)

Ik pepte mezelf wel op door de moed te zien in mijn spannende keuze: het is wat, zo kiezen voor de confrontatie met jezelf. Tegelijk is er niet veel mooiers dan dat, want we hebben het namelijk altijd vooral met onszelf te doen.

Na een periode van intense rouw en enkele diepe persoonlijke processen was ik er echt klaar voor om de ruis en afleiding van alledag uit te zetten, om te kijken wat ontstaat wanneer al het overbodige uitgaat.

Het duurde bij mij niet lang of ‘de ontwenning’ was al door. De maand van terugtrekken die ik voordien doormaakte, kan daar ook mee te maken hebben. Tegen de middag van de eerste volledige dag ontdekte ik voor t eerst hoe ‘mijn energie’ nu net voelt.

‘hoe ik zelf in essentie aanvoel, wie ik in essentie ben’ werd de rode draad, de geruststelling, de verwondering en de blijdschap van de hele retraite.

Het nam niet weg dat er geen momenten van verwerking volgden, van loskomend verdriet en kwaadheid uit vastzittende stukken. Maar altijd was er de troostende aanwezigheid van ‘mijn essentie, mijn energie’. en deze verlaat mij nu niet.

Of eerder: ik kies er nu voor om deze essentie niet meer te verlaten.

En het enige dat ik daarvoor dien te doen is voldoende ‘ont-ruisen’, ‘mentaal opkuisen’, ‘gedachten ontspullen’ en de stilte ingaan.

Ik ben eindeloos dankbaar dat ik hieraan heb deelgenomen; Doorheen de dag, bij het voelen van emoties, bij het maken van keuzes: ik heb er nu een extra compagnon bij voor de rest mijn leven. En deze bleek uiteindelijk gewoon mijn eigen mooie zelf te zijn. :)

Tegen dieper weten in

Re-treat je Heart FEB 2024

Een roekeloze rit over te smalle bospaden van het landgoed

langs struiken en afhangende takken

geleid door angst en ongeduld

om verder rond te dwalen en niet aan te komen

 

Krassen op de camper

als krassen op mijn ziel

achtergelaten door het leven wanneer ik doorduwde

op een ingeslagen weg

alleen maar oog voor waar naar toe

tegen dieper weten in

 

Als ik maar geluisterd had

naar de zachte fluistering van mijn hart…

 

En toch bracht deze zogenaamde dwaling

mij abrupt tot stilstand en schokte mij wakker

in het moment

 

Dáár najagen

brengt mij in een verlorenheid

van heen draaien om de hete brij

en meer van hetzelfde

 

Met oogkleppen voor

wat er nu aan mijn voeten ligt

geen stap in de tijd

maar hier

zou ik er zomaar over struikelen…

Wind, blaas het maar weg

Re-treat je Heart FEB 2024

Gedachten tuimelen over elkaar heen

plakken zich vast als pek aan onzichtbare muren

vermengen zich met dromen

en houden mij wakker uit de slaap

 

Het ogenschijnlijk zinloze blijkt een zinvolle verschijning

en het zinvolle is ook maar weer een gedachte

die daaraan voorbij bewogen, oplost

in allerlei smaken van imperfectie en schoonheid

die allemaal geproefd mogen worden

 

Zo word ik regelmatig op de kop gezet

zakken leeggemaakt en alles er uitgeschud

om weer terug te keren tot stof

 

Wind, blaas het maar weg

en neem het mee zodat ik hier

zonder opsmuk overblijf

Mag ik voluit stralen?

Re-treat je Heart FEB 2024

Het komt in mij omhoog met een urgentie als een bolletje onder de grond dat naar boven stuwt om te bloeien. De natuur die op uitbarsten staat in het prille voorjaar. Het is niet te stoppen, de stroom van leven doet, zoals het natuurlijk gaat.

 

Ik botste op tegen de aangenomen versluieringen van mijn oernatuur, die open wilde barsten uit haar voegen of te kleine jasje. De stralendheid sijpelde al door de gaten van ingehoudenheid en aanpassing en diep verdriet overspoelde mij en bracht mij op de knieën waar moeder aarde mij in de armen nam en zachtjes wiegde. “Geef je maar over terwijl ik je draag…..”

 

Na de nacht verscheen de dag en kwam de zon weer op in volle glorie. Een ongetemde schaterlach denderde als een olifant door heilige ruimte, in een onaangepast kostuum als op een bonte avond.

 

“Leven, laat het mij maar zien”. En ze nam mij mee naar nog ongeziene oorden en toch ergens was er herkenning…

In één zin: van leegte naar ruimte!

Re-treat je Heart FEB 2024

Ik vond het merkwaardig en mooi om te ervaren hoe bepaalde thema’s (waarvan ik wel wist dat ze een rol speelden) zich aandienden op verschillende manieren in de retraite, als het ware zakten van hoofd naar hart. Ik heb het als helend ervaren om je complete zelf te omarmen in alles wie en wat je bent. Daardoor ben ik meer ‘thuis’ gekomen bij mezelf. Iets dat mij rust en liefde geeft om het leven te omarmen in volledigheid en daarmee de schoonheid daarvan te voelen.

In één zin: van leegte naar ruimte!

Roeren in de pot van mijn leven

RE-TREAT JE HART - DECEMBER 2023

‘Roeren in de pot van mijn leven’, zo voelde en ervaarde ik de stilte retraite in de eerste dagen. Robbert vond het wel een mooie titel voor een boek zei hij tijdens ons dagelijks 10 minuten gesprekje… ik neem dit compliment graag in ontvangst lieve Robbert. Ik wil wel alvast verklappen dat ik de stiltereis met geen pen kan beschrijven, dus een boek….

Wat bezielde mij in hemelsnaam om een ‘stilte’ retraite te willen en ook nog te gaan doen… Dat zijn 3 woorden : ‘HET IS MIS’, diagnose BORSTKANKER. Deze 3 woorden van mijn huisarts 27 februari 2023 veranderde mijn leven van het ene op het andere moment.

Dood ellende, controle willen houden, internet afspeuren, keuzes maken, angst, angst en nog eens angst voor wat komen gaat.. Rollercoaster, geleefd worden door je agenda. Eén borst vond ik toen nog oké en dacht waarom ik niet als 1 op de 7 vrouwen deze diagnose krijgt? Maar dan…de MRI uitslag… 2 borsten met kanker; mijn wereld stortte letterlijk in….

Gek genoeg gaat je leven gewoon door, het wordt weer licht in de ochtend en donker in de avond. Ik leefde maar het leek meer op overleven, mijn levensvreugde verdween en van binnen kwijnde ik langzaam weg. Ik herkende mijzelf niet meer en onze relatie had er behoorlijk onder te lijden. Ik heb mijn echtgenoot heel veel dingen kwalijk genomen; deels terecht, deels onterecht.

Toen hoorde ik in september 2023 van mijn ex schoondochter van een stilte retraite ‘hutje op de hei’ begeleid door Robbert van Bruggen. Toeval bestaat niet! Ik dacht gelijk dat ga ik doen; heel impulsief.

6 december 2023: het is zover, best spannend! 5 dagen onderdompelen in stilte, stilte, stilte veelzeggende stilte… Hoe bedoel je stilte? Het is één grote kakafonie aan geluid in mijn hoofd, kabaal, dus alles behalve stil. Het gaat alle kanten op, één grote chaos, geen orde in te krijgen.

Roeren in de pot van mijn leven. Je kunt het niet sturen, er gebeurt zoveel, onrust, het blijft tollen en dan…. Het wordt rustiger, je lijf ontspant, het wordt lichter, je krijgt ingevingen en er komen overweldigende inzichten naar boven. Geloof het of niet, ik val samen met mijzelf, ik voel het onbevangen kind in mij, ik kom open, mijn hart opent zich, ik kan er niet meer omheen; een wonderschoon proces een emotionele en mentale opschoning. Ik heb het niet gestuurd het was er. Robbert die dit alles zo mooi, liefdevol en veilig begeleidde, afwisselend met stilte meditaties, oefeningen uit verschillende tradities, het één ‘ZIJN’ met de natuur, tekeningen maken, dansen met je hart..… heel even samensmelten en opgenomen worden door het universum alles is met elkaar verbonden. Dat bedoel ik met het is met geen pen te beschrijven.

Oh, oh, wat wordt pijnlijk duidelijk hoe we altijd ‘aan’ staan en ons aanpassen aan wat we denken dat van ons wordt verwacht. We willen ons leven controleren en sturen wat uiteraard niet lukt. Dan zomaar wordt onverwacht en onvoorspelbaar zichtbaar hoeveel wijsheid wij in de diepte hebben die we alleen horen als we stil zijn. De opjutter en de verhaaltjesmaker maken steeds meer plaats voor het hart en het bewustzijn dat ‘ziet’.

Een klein citaat uit de brief aan mijn hart: “Ik zou met je willen dansen, met je willen spelen, met je naar het bos willen gaan. De verbinding zoeken met andere harten. Ik hoop en zal zeker mijn best doen om je nog heel lang te laten kloppen en dat anderen daar ook nog heel lang van mogen genieten. Want daar zijn harten voor die geven niet alleen liefde die ‘ZIJN LIEFDE’.” Ik ben dankbaar met je lief hart, je liefhebbende Joki.

Vandaag is het de laatste dag van het jaar. Ik gun iedereen deze stilte reis, ik voel me weer de spontane volksvrouw, ik kan weer lachen met mijzelf, ik voel me weer maatjes met mijzelf. Ik voel me weer verbonden met mijzelf; een groter cadeau kan ik niet krijgen. Een wonderschone reis waarbij je transformeert, het gebeurt….en weet je ik ben nog nooit zo gelukkig geweest met mijn ‘nieuwe’ borsten, ik koester ze want zij hebben geleden en doen heel erg hun best te herstellen. Dat herstelproces heeft mij in deze stiltereis nog meer vertrouwen gegeven.

Dank lieve Robbert, Petra en alle lieve deelnemers. Ik voelde me meer verbonden dan ik ooit had durven dromen.

Niemand die iets van jou verwacht

RE-TREAT JE HART | 2023

Als je een stilteretraite wil boeken om te kijken of je vijf dagen stil kan zijn en dat je grootste overwinning zal zijn, dan moet ik je teleurstellen. Waar niemand had verwacht dat ik dat zou kunnen, het was een eitje en een hele fijne ervaring. Niemand die iets van jou verwacht waardoor je daadwerkelijk met jezelf bezig bent. Geen verwachtingen over dat je een gesprek moet voeren met je tafelgenoot of dat je gaat nadenken over je verhaaltje zodat je het beste uit de verf komt. Het meest bijzondere vond ik toch de verbinding die ik na vijf dagen voelde met de mededeelnemers en dat ik mij veilig heb gevoeld. Mooi hoe het programma met de oefeningen en de meditaties maar ook de taken hebben bijgedragen aan inzicht in mijn dagelijkse ineffectieve patronen.

Getwijfeld om mij direct weer voor december aan te melden

RE-TREAT JE HART | 2023

Afijn, de stilte retraite. Ik vond het heerlijk, niet hoeven praten, ik had niet gedacht dat ik het zo fijn zou vinden en dat het mij zo makkelijk af zou gaan. Ik wandel graag, maar vaak luister ik dan wel naar muziek of een podcast en daar had ik in Naarden helemaal geen behoefte aan (al babbel ik dan wel wat in mijzelf). Door de stilte zie je meer, hoor je meer, kon ik intens genieten van het eten. Door de stilte kwam de muziek ook veel meer ‘binnen’. Het was ook fijn om geen oogcontact te maken en ook niets te hoeven doen met andermans emoties. En hoe nu verder, ik blijf elke avond mediteren en ik blijf ook rondkijken naar stilte-retraites. Ik heb getwijfeld om mij direct weer voor december aan te melden. Het was een fantastisch ervaring.

Als je meer vanuit het hart wilt leven

RE-TREAT JE HART | 2023

De week was een enorm cadeau. "Life is a mystery to be lived and not a problem to be solved." Prachtige quote die ik nog steeds voel en bij mij draag. Het helpt mij om niet teveel vast te willen houden, dankbaar te zijn voor de ervaringen die op mijn pad komen. Zo ook de stilte dagen… Een wonderbaarlijke ervaring om mijzelf zo in liefde te kunnen omarmen. Zo dankbaar voor het innerlijke kind wat ik zo in puurheid en verwondering heb kunnen ervaren. Het was soms hard werken, maar elke keer werd ik weer geleid naar datgene wat erachter ligt, wat dan weer zo’n cadeau was. Het heeft mij een innerlijk besluit opgeleverd om mijzelf elke keer weer welkom te heten, als ik mijzelf weer even vergeet mee te nemen. Heel fijn om dat zo in zachtheid te ervaren. De stilte dagen zijn echt een retraite voor het hart! De hartmeditatie doe ik heel regelmatig, wat mij elke keer weer helpt liefdevol in mijzelf te zakken. Als je meer vanuit het hart wilt leven, meer zelfcompassie wilt ontwikkelen, dan is deze retraite echt een cadeau! Je komt van alles tegen, wat je tegenhoudt om je hart te openen EN je wordt geleid om erdoor heen te gaan, waardoor het zich weer kan openen.

Heel bijzonder, heel vrij, heel helend

RE-TREAT JE HART | 2023

Het mooie is dat de stilte retraite nog lang heeft doorgewerkt voor mij. Ik heb op een diepe laag ervaren hoe enorm groot ik ben en hoe verbonden die ruimte is met alles. Alles vindt plaats in mij. Ik heb gezien hoe alles zijn plek heeft en kan bestaan, hoe pijnlijk soms ook. Er is pijn en verdriet maar ook blijdschap zonder verhaal. Zolang ik de enorme ruimte ervaar is er geen lijden omdat de identificatie ermee achterwege blijft. Het zijn allemaal bewegingen in het grote geheel dat alles kan dragen. Heel bijzonder, heel vrij, heel helend. Echt een cadeau.

Ontroerd en dankbaar

RE-TREAT JE HART | 2023

De stilte dagen werken door, elke dag start ik de dag met 20 min stil zitten en regelmatig doe ik de hartmeditatie, waar ik super dankbaar voor ben. Ik vind het heel fijn dat ik de ervaringen in mijn systeem heb, zodat ik ze weer terug kan vinden. Daarnaast blij met de input die gegeven is, die ik zelfs nog kan naluisteren (wat een luxe!), waardoor ik het gevoel heb dat ik genoeg ‘gereedschap’ heb om het te blijven beoefenen. En beoefenen is voor mij dan elke keer weer mijn hart openen voor mijzelf en van daaruit de wereld ingaan. Ik ben daar echt heel ontroerd en dankbaar voor, dat ik dit zo heb mogen ervaren. Het was op mijn lijf geschreven de retraite, elke beweging die in mij tot stand kwam werd ondersteund en gevoed door het programma.

En dan op een dag... valt alles op z'n plek.

RE-TREAT JE HART | 2022

Terug naar een half jaar geleden. Er wringt iets. Het gaat niet goed met mij. Ik zit niet lekker in m’n vel. Wat moet ik doen om me beter te voelen? Ik heb geen idee. Het zal de leeftijd wel zijn, ik voldoe aan alle criteria van de midlife. En ik ontkom niet aan het cliché: ik zit in een crisis.

Tijdens mijn zoektocht komt het adres van stilteretraite.nl voorbij, een tip die me jaren geleden door een kennis is gegeven. Ik bekijk de video’s van Robbert. Ja, hoe hij het uitlegt, dat spreekt me wel aan. Maar het is ook wel eng en spannend. Wie weet wat er allemaal naar boven komt? Er is geen afleiding die dagen. Geen telefoon, geen boek om in te vluchten, er is geen ontsnappen aan. Hoe ga ik daarmee dealen? Maar toch zet ik de stap. Ik meld me aan.

De 5 dagen in retraite zijn magisch. Ik raak in een stilte bubbel en maak kennis met nieuwe ervaringen in mij. En ik worstel en twijfel. In zijn sessies reikt Robbert puzzelstukjes aan. En dan op een dag… valt alles op z’n plek. Ja, dit is het! Ik had geen idee. Maar hier was ik naar op zoek. Ik heb het gevonden! Gevoelens van dankbaarheid en geluk overspoelen me. Alles is volmaakt.

Nu ik terugkijk, zie ik het retraite als een van de mooiste en meest bijzondere ervaringen in mijn leven. Dankjewel Robbert voor je deskundige begeleiding en het delen van jouw wijsheid. En jij, lezer van mijn verhaal: Doe het. Geef je over. Ga er vol voor. En dan komen de zo gewenste ingevingen. Leef!

Terug naar de fabrieksinstellingen.

RE-TREAT JE HART | FEB 2023

Voor mij was dit mijn eerste retraite en ik wist niet goed wat ik moest verwachten. Een paar maanden terug heb ik mijn prima baan opgezegd om op zoek te gaan naar mijn passie en naar mezelf. Ik plaats van te genieten van de ruimte voelde ik alleen maar onrust en een soort paniek. De wereld ligt aan mijn voeten, maar dan? Waar wil ik naartoe? Wie ben ik eigenlijk en wat vind ik nou eigenlijk echt leuk? Hoe lang sta ik mezelf toe deze soul search te laten duren? De hypotheek moet tenslotte toch betaald worden…. Ik was vooral heel veel aan het denken, maar voelde niks en kwam geen steek verder. Het moest rigoureuzer.

Een stilte retraite: doodeng, want ik praat normaal vrij veel. Wat gaat dit met mij doen? Maar goed, ik heb mij erin gestort. En ik moet zeggen, het was ook echt een achtbaan. De stilte, en alle opdrachten, doen veel. Eerst vooral heel veel onrust (nog meer dan er al was). Wat doe ik hier! Mijn gedachten schoten alle kanten op. Maar toch gaandeweg kon ik beter ontspannen en begonnen er wat puzzelstukjes op zijn plek te vallen. En na de retraite? Het voelt alsof ik gereset ben. Terug naar de fabrieksinstellingen. Minder moeten, minder nadenken en het maar gewoon laten gebeuren. Ik zie het wel. Het komt goed….of eigenlijk, het is al goed.

En nogmaals, dankjewel voor de bijzondere ervaring Robbert. Ik vond het echt cadeautje voor mijn hart😊

Als beginner stapte ik er blanco in

RE-TREAT JE HART | DEC 2022

Ik ben heel blij dat ik de stilte retraite meegemaakt heb, dat ik mezelf dit heb gegund (5 dagen weg van mijn gezin) en dat ik het heb aangedurfd om er helemaal in onder te gaan. Als beginner stapte ik er nieuwsgierig maar ook best wel blanco in, het programma en de begeleiding was voor mij een fijne houvast. Het werd een bijzondere ervaring en ook een proces door de dagen heen. Na een dag of twee sudderen en voor mij ook doorvoelen van pijn en ellende, zakte ik als het ware een laag dieper voor mijn gevoel, viel er iets van me los en ervaarde ik nieuwe inzichten en een gevoel van meer vrij en gelukkig zijn. Alsof ik daar (even) los van de tijd en de wereld veel duidelijker kon zien wat werkelijk belangrijk is en wat niet. Het was een inkijkje in een diepere en prachtige werkelijkheid of dimensie.

Ik ken nu beter de waarde en het nut van loslaten, ontspannen en stilte. De kunst voor mij is nu om erbij te blijven of het te vinden naar behoefte in het dagelijkse leven… Ik denk dat ik nog wel eens terugkom bij Robbert. Met dankbaarheid en liefde.

Stroming

KISS OF SILENCE | sept 2022

De retraite is alweer een paar weken geleden en ik wou nog even zeggen dat het me enorm veel gebracht heeft. De eerste weken na terugkomst voelde alles nog een beetje onwennig voor een tijd, in de retraite zelf en daarna is er best veel bij me losgekomen. Sinds de laatste weken ervaar ik pas echt die rust in mezelf, mede door de stilte die ik nog dagelijks opzoek.

In een van uw bestanden wordt beschreven dat het hart van een mens wel met water wordt vergeleken en dat het zich in een vaste of vloeibare toestand kan bevinden. Sinds de laatste weken voel ik het weer stromen en dat voelt heel fijn. Ik kan soms uren in de natuur zitten en genieten van die stroming, dat gevoel zelf is gewoon al erg vreugdevol.

Ik wil u en het team nogmaals bedanken.

Reiziger wees niet bang

KISS OF SILENCE | sept 2022

Panta rhei ouden menei
(Alles stroomt niets is blijvend)
een veilige haven waarin je vol overgave
kan laten komen wat er komt
kan zien wat er is
erop vertrouwen
en te laten stromen

Reiziger
wees niet bang
volg je hart
kus de stilte

Met waardering, respect en dankbaarheid
Kees

Bevrijding en rust

KISS OF SILENCE | sept 2022

Elkaar 3 dagen niet aankijken of spreken. Ik dacht dat ik dat niet zou kunnen, maar wat had ik het verkeerd. Het loslaten van sociale verplichtingen was het makkelijkst wat ik ooit heb mogen doen. Het gaf mij de bevrijding en de rust waar ik zo lang naar verlangde. Na de geboorte van mijn dochter wist ik mijzelf niet meer tot rust te brengen, deze retraite heeft dat wel voor mij gerealiseerd. De locatie was prachtig, de begeleiding top, het eten smaakte beter en slapen deed ik als een baby. Dank Robbert en Nienke voor dit geweldig cadeautje die ik mijzelf om de zoveel tijd zal schenken.

Reis in je binnenwereld

Kiss of Silence | Sept 2022

Ondanks de korte duur van 3 dagen heb ik meerdere kisses van silence mogen ervaren. Dankzij de liefdevolle en deskundige begeleiding van Robbert kan je vol overgave je volledig richten op de reis in je binnenwereld: ik ga dit zeker herhalen!

Ieder een eigen kamertje in het klooster

RE-TREAT JE HART | 2021

Mijn lief vroeg voor zijn verjaardag een stilteretreate om samen te volgen, op advies van mijn zusje hebben we toen Robbert gebeld; Ja hoor jullie kunnen samen instappen, er is wel een voorwaarde: kan je elkaar laten… en kan je je richten op je eigen proces ipv je te gaan richten op de ander.

Ieder een eigen kamertje in het klooster, 5 dagen stilte, geen gebabbel, gelach, geen afstemmen op de ander, geen blikken en niet verdwijnen in afleiding, alleen zijn in de steeds dieper en liefdevol wordende stilte met de prachtige begeleiding van Robbert en Stieneke. De aanwezigheid van mijn lief, gaf een extra dimensie, samen delen van het alleen op pad zijn, zonder woorden kunnen ervaren en doormaken van wat de stilte teweeg brengt aan oorverdovend en rakend besef.

Dit samen te hebben ervaren, geeft ons nu een gezamenlijk ritueel van elke ochtend met een kaarsje te mediteren, geeft ons nu een gezamenlijke ervaring, woorden, beelden om ons fundament mee te voeden.

Een aanrader!

Stilteretraite “retreat je hart”

RE-TREAT JE HART | 2021

Het was mijn verjaardagswens om samen een stilteretraite te volgen. Gezellig samen een ervaring rijgen aan de al rijke ketting van mooie gedeelde belevenissen. Uit de intake met Robbert bleek dat het wel zou betekenen dat we elkaar niet zouden kunnen spreken, zien of voelen. Het gaat om het eigen interne proces en om je eigen hart te gaan voelen, ervaren. En dus is het van belang dat je je niet op anderen richt, maar alle rust en ruimte neemt voor je interne reis. Kun je, zo vroeg Robbert, de ander bij zichzelf laten. Kun je het aan om te zien dat zij in een proces zit en haar niet te steunen of troosten, maar haar te laten zijn met wat er is.

En zo zaten we even later in stilte te eten, ieder aan de andere kant van een lange tafel met daartussenin nog een tiental zwijgzame in zichzelf gekeerde deelnemers. Ieder zijn best doend om de anderen niet aan te kijken en met slinkse gebaren toch het broodbeleg van keuze zien te bemachtigen.

En ’s avonds lag ik vervolgens in mijn eentje in een eigen, sober kloosterkamertje in een eenpersoonsbed naar het plafond te staren. Geen telefoon om op te kijken, geen boek om te lezen en geen geliefde om me aan te warmen. Vijf nachten lang alleen met mezelf. Vijf dagen niet communiceren met anderen, ook niet met mijn geliefde.

Alleen de mooie, rakende oefeningen doen. Oefeningen die het hart verwarmen en soms ook verwarren. Ervaringen enkel met mezelf delen, erkenning enkel van mezelf ontvangen. Het was heerlijk om zo in mezelf te keren en mijn hart te gaan ontdekken, mijn hoofd uit te schakelen, mijn gevoel te ervaren en steeds meer in mezelf te keren. Het was alleen, maar voelde nooit eenzaam. Ik voelde me gedragen door de liefdevolle omgeving en begeleiding van Robbert en Stieneke. Ik voelde bovendien, naarmate de dagen vorderde, steeds meer de aanwezigheid van een groter en dieper besef van universele liefde in m’n hart en om me heen.

En bovenal voelde ik de aanwezigheid van mijn geliefde. Ik wist dat ik niet alleen was en voelde haar aanwezigheid in de retraite en in mijn leven. Alleen zijn en toch samen. Het gevoel samen in het leven te staan, samen op weg te zijn. De ander zien zonder te kijken. Haar voelen zonder aan te raken. Haar liefhebben zonder het zachtjes in haar oor te fluisteren. De ander op afstand zien, haar stiekem bekijken, naar haar verlangen. In stilte samenzijn en de liefde ervaren, verliefdheid voelen, samen voelen.

Mooi om deze stilteretraite samen te ervaren!

Onbeschrijfelijk

RE-TREAT JE HART | 2021

Heel veel dank voor de 5 dagen. Mijn ervaring is onbeschrijfelijk, bijzonder en heel mooi geweest. Ik had het al gezegd; ik vind jou zo’n bijzonder mens. Jouw zienswijze in en op het leven, wat je de medemens op een aardse manier wilt meegeven is waarachtig (mooie woorden van Maayke) en unique. Gewoon door te zijn, zonder pretenties maak je ongelooflijk verschil, iig bij mij. Voor mij heb je een bijzonder plekje.

Kwartjes

RE-TREAT JE HART | 2021

Er vallen veel kwartjes, er is ruimt ontstaan, ik ben verliefd geworden op de stilte. Ik heb nog altijd 1 tot 2 stilte momenten in de dag, waarvan er 1 altijd voor het slapen gaan is. Het lukt mij regelmatig om een half uur in stilte te zitten voor het slapen gaan. De ochtend start ik altijd met een ademhalingsoefening. Die doe ik altijd met muziek, Ik kies er vaker voor om na afloop nog een minuut of 10 in stilte te blijven. Helend.

Het voorkomt niet dat ik in polariserende spanning kom binnen mijn relatie. Bij stress ploppen bij mij ook gewoon oude en onbewuste patronen op. Ik kan er sneller uit terugkomen. Ik heb helaas geen grip op wat het bij de ander doet. Dus van de stilte ben ik dan deze dagen in pijnlijk gedoe. Sinds corona vaker gedoe dan ooit. Ik snap dat dit deze tijd is. Niet makkelijk, maar ik vind mijn weg.

Achteraf zie ik de mindfuck. God wat zit de mens toch vernuftig in elkaar.

Terugkeren naar mijn stilte, buigen voor wat is, helpt.

Wat een prachtige zin: ‘Willen wat je krijgt’. Die neem ik de komende tijd mee.

Ik zeg vaak ‘ja’ tegen wat er is. Van pijn in mijn lijf, tot gedoe in de liefde. Willen wat je krijgt, gaat verder.

Mooi, ik oefen! En denk… dat je mij nog wel eens terugziet.

Een verkwikkende en verdiepende ervaring

Back to nature | 2021

Deze retraite kan ik je echt van harte aanbevelen. Een unieke, stille locatie in de bossen van Hoog Deelen, een afwisselend programma met veel vrije ruimte en uitstekende begeleiding.

Wat een luxe om een week lang vrij te zijn van nieuws, mail, notificaties en to-do lijstjes en je te kunnen richten op dingen die er echt toe doen – op hart & zielsniveau.

Deze stilteretraite is een verkwikkende en verdiepende ervaring die mij tal van inzichten heeft gegeven. Ik ben dagen later nog steeds aan het verwerken en her-inneren wat er allemaal voorbij is gekomen.

De vision quest die onderdeel uitmaakt van de retraite heeft me op een subtiele manier antwoord gegeven op een belangrijke levensvraag waar ik al een tijd mee rond liep. Ik moet nog 15 jaar werken tot mijn pensioen en vraag mezelf al langere tijd af of het geen tijd is om iets anders te gaan doen. Maar ja, wat dan? Ik weet eigenlijk niet wat ik wil en ik vind mijn werk nog steeds leuk. In de laatste minuten van de vision quest viel opeens het kwartje: ik hoef helemaal niets anders te zoeken, alles is er al. Ik ga binnenkort 3 dagen werken en heb meer dan genoeg vrije tijd om naast mijn werk dingen te doen waar ik echt naar verlang: de natuur helpen herstellen en bomen planten. Ik kan daar nú al mee beginnen, er is niet eerst een rigoreuze verandering in mijn leven nodig. En misschien gaat er vanzelf nog meer in mijn leven veranderen zodra ik daar eenmaal mee bezig ben.

Het was erg helend voor mij om opnieuw een diepe verbinding met de natuur en het leven om me heen te ervaren. Bijvoorbeeld op een ochtend, zittend in een stoel voor het open raam, toen ik ten diepste geroerd werd door de kracht van het leven en de autonomie van de natuur om me heen. Ik zag het zonlicht dat door de lindebladeren straalde, de kwikstaartjes die dansten boven het gras, de dauw die als een ragfijn kleed over het land lag en voelde op dat moment een volmaakte harmonie en rust.

De natuur hield me af en toe ook een spiegel voor en confronteerde me bijvoorbeeld met mijn angsten en hoe het voelt om meer in vertrouwen te leven. Dat was echt een transformerende ervaring. Ik besloot de avond voor de vision quest al onder een tarp in de open lucht te gaan slapen en kon de slaap niet goed vatten. Een helder maanlicht scheen over de landerijen en in een opwelling besloot ik eens lekker te gaan huilen als een wolf naar de maan. Na drie keer kwam er opeens van dichtbij een antwoord uit het veld, ik schrok me helemaal een ongeluk. Daar lag ik op de grond, kwetsbaar, zonder verdedigingsmiddelen. Ik zocht een grote steen en een tak om mezelf te kunnen verdedigen en mijn ratio zei me dat de kans heel klein was dat ik zou worden aangevallen, maar de angst liet zich niet wegredeneren. Ik kon de slaap niet meer vatten en besloot om half 3 ‘s nachts mijn boeltje te pakken en terug te gaan naar mijn veilige tent. De volgende nacht, tijdens de vision quest, hoorde ik ineens geritsel en het geluid van voetstappen vlak achter mij, maar dit keer kon ik aanwezig blijven bij het waarnemen en was er vertrouwen en overgave in plaats van angst. Niet veel later realiseerde ik me hoe bijzonder het was om binnen 24 uur zo duidelijk de tegenstelling tussen angst en vertrouwen te mogen ervaren. Na de vision quest ben ik terug gegaan naar de plek waar ik met mijn tarp stond en heb ik met een klein ritueel afscheid genomen van alle overbodige angsten.

Er komen dus zeker momenten voorbij waarbij je met onverwachte omstandigheden te maken krijgt of met jezelf geconfronteerd wordt. Daarom is het fijn dat je elke dag even bij kunt praten met Robbert en samen kunt reflecteren op het proces dat je doormaakt.

Tot slot nog wel een waarschuwing: Je loopt het risico dat je de stilteretraite zo fijn vindt, dat je net als ik meteen verlangt naar de volgende keer ☺

De weg naar het hart is waardevol

RE-TREAT JE HART | 2021

Op een prachtige wijze voer je mensen op een waarachtige manier mee in hun eigen processen.

Ik ging vol de retraite in, had zin in stilte en rust. Ik vond de stilte met andere zo bijzonder zo krachtig en zo verbonden. Ik heb echt mijn hart opnieuw ontdekt, heb de grootsheid, weidsheid, schoonheid en de liefde op een prachtige manier mogen ervaren.

En het klopt wat je eens ervaren hebt kun je weer oproepen en daar gebruik ik je oefeningen voor.

Ik voel dat er nog een lange weg is te gaan, mijn druktemaker en verhaaltjesverteller zijn dominant.

Erkenning en herkenning is er zeker, nu luisteren naar mijn hart.

Het valt niet mee, die mind is sterk en wil graag een pilletje of een drankje of 1 dag stilte zodat het over is en ik volledig mijn hart volg. Dat is er niet, maar hoeft ook niet. De weg er naar toe is waardevol.

SCHOENEN...

RE-TREAT JE HART | 2021

Ik stapte deze retraite in met instappers aan mijn voeten.

Vol overgave heb ik mijn schoenen uitgetrokken om op blote voeten rond te lopen (want zo hoort dat hier).

Ervaren, voelen, heerlijk die blote voeten.

Tussendoor weer instappers aan,

… nee, weer uit!

Stevige schoenen aan,

… nee, toch weer uit!

Ik heb zelfs mijn opstandige ‘als je dit leest, breng dan wijn’-sokken aangehad,

uit wanhoop met schoenen willen smijten.

Maar aan het eind van deze retraite, mijn stevige schoenen weer hoog dichtgeritst.

Klaar om het leven opnieuw vol vertrouwen in te stappen ….

totdat deze schoenen wellicht weer versleten zijn.

P.S.: Maar ik ben wel dol op nieuwe schoenen shoppen 😉.

Dank voor deze ervaring die ik heb mogen opdoen dankzij jullie,

Inzichten

RE-TREAT JE HART | 2021

Ik wilde de retraite doen omdat ik meer uit mijn hoofd en meer in mijn hart wilde komen. Daarnaast hoopte ik meer rust te kunnen vinden. De retraite heeft me veel meer gebracht dan dat. Ik heb mezelf beter leren kennen en heb inzichten gekregen in wat me gelukkig maakt en hoe ik de toekomst voor me zie. Vooraf was ik benieuwd hoe ik het zou vinden zonder telefoon, laptop, praten en contact. Dat alles heb ik niet als moeilijk ervaren. Door de veilige omgeving, de structuur van de dag en de begeleiding van Robbert ben ik de dagen bijna moeiteloos doorgekomen. De retraite is een waardevolle ervaring voor mij, waar ik de rest van mijn leven dankbaar voor zal zijn.

Een mooie ervaring

RE-TREAT JE HART | 2021

De stilte-retraite was voor mij een geheel nieuwe ervaring: ik had nooit eerder iets dergelijks gedaan en geen enkele ervaring met meditatie. Ik had daarom van tevoren wel enige zorgen over hoe ik het zou ervaren om 5 dagen lang niet spreken en of ik mij zou gaan vervelen of niet. Dit is mij echter alleszins meegevallen doordat iedereen om je heen ook stil is en het programma en de oefeningen die je doet toch de nodige afwisseling hebben. Na afloop had ik het gevoel alsof ik een innerlijke douche had gehad: geschoond, gereinigd. Kortom, een mooie ervaring die voor mij zeker de moeite waard was.

Een mooie en tegelijkertijd confronterende retraite

RE TREAT JE HART | 2021

Onderweg met mijn zware tas, wandelend van station Grave naar het klooster, wees de natuur me de weg. De herfstbladeren stroomden over de sloot aan mijn rechterzijde. Bijna aangekomen vloog er een groep van zes witte zwanen voor me uit, en landde vlakbij het klooster. Wat volgde was een mooie en tegelijkertijd confronterende retraite.

Ik werd getroffen door de schoonheid van de herfst en de vallende bladeren in alle mogelijke kleurschakeringen. Op een moment waarop ik naar buiten liep zag ik hoe de bladeren door de wind werden bewogen en van de bomen vielen en werd ik me bewust van de essentie van mijn eigen natuur. Het onveranderlijke, te midden in de stroom van al het veranderlijke.

Tijdens een meditatie in het pesthuisje maakte ik contact met mijn kwetsbaarheid door deze zachtjes uit te nodigen. Ik werd overvallen door een opwellend en steeds intenser wordend verdriet. Voor mijn ogen zag ik mijzelf als baby in alle puurheid en kwetsbaarheid. Vervolgens zag ik de herinneringen uit mijn leven voorbij schieten waarin ik gekwetst en gevormd ben door mijn ouders, vrienden, school, de maatschappij en zo verder. Alles wat maakte dat ik deze puurheid en eigenheid uit het zicht ben geraakt en patronen van aanpassing heb geleerd om geliefd te worden en erbij te horen.

Met momenten maakte ik verbinding met mijn hart tijdens de retraite en ervoer ik een energie van licht en liefde. Een groot gedeelte van de retraite zat ik echter in een worsteling om de controle los proberen te laten. Hoe ironisch dat ik dit loslaten van de controle probeerde te controleren! Deze neiging tot controleren is blijkbaar nog zo’n diepgewortelde conditionering die in mijn systeem geprogrammeerd is geraakt.

De vallende bladeren van de bomen en al het verkleurende blad bleven maar in het oog springen. Ze vertelden me dat het oude losgelaten mag worden, om ruimte te maken voor het nieuwe. Toen ik aan het eind van de retraite de balans opmaakte, bleek dit de samenvattende boodschap. Ik voelde dat er hierdoor meer ruimte zou komen voor mijn authentieke zelf.

Een klooster, zolder

en de uiterwaarden

in stil verbond

wat mensen zittend op de grond

en een bevlogen ‘herder’

er wordt geleefd, geleden

en doorleefd, een stille

schreeuw van binnen,

dan huiswaarts keren,,wetend

het is goed!

Zen

Ik loop voor het eerst

na lange bange jaren op rulle sneeuw

in een betoverd bos

de beelden dansen met mij mee

los van hun sokkel, zoals ik ,

Ik zwijg, voor zoveel

schoonheid zijn geen woorden

wat tranen vloeien

in maagdelijk witte sneeuw.

Zij loopt! gesteund door Stok en Staf

De wandeling

Wij gaan in eender ritme

hand in warme hand

de stappen kalm en zeker,

door eeuwenoude

beeldentuin. De herfst

geeft kleur aan ons

en beelden ademen hun eigen

taal, gekend gehoord gevoeld

van binnen.. Een stille zegening,

de weg naar huis was Licht.

"Bewust voelen"

RE TREAT JE HART | OKTOBER 2021

Schrijven is niet mijn ding, maar ik wil bij deze wel even laten weten dat het voor mij zeer prettig en bijzonder was. Als hoogopgeleide techneut ben ik gewend om nagenoeg helemaal op mijn ratio te varen. Tijdens de ‘retreat je hart’ heb ik mezelf opengesteld aan een emotie/gevoel/zintuig dat nieuw voor mij is/was. We - of in ieder geval ik zelf op dat moment - bleken namelijk een beeld van elkaar te vormen zonder ook maar enige vorm van contact met elkaar te hebben. Geen gebaren. Geen oogcontact. Niets. Door simpelweg in dezelfde ruimte te zijn ervaar je de persoonlijkheid van de ander. Op het einde heb ik sommigen nog even bevraagd, waarbij de gevoelens bevestigd werden. (Bizar!)

Ook voelde ik dat gedurende de retraite een bepaalde spanning langzaam mijn lichaam verliet. Geen idee waar deze spanning van was en inmiddels moet ik bekennen dat deze langzaam weer terugkomt, echter, het feit dat ik daar bewust van ben is al een kleine overwinning; tot heden merkte ik uberhaupt niet op dat ik dergelijke spanningen had. Het heeft een bepaalde gevoeligheid geopend.

Het was mijn eerste, maar zeker niet mijn laatste retraite.

Overgave en ont-spanning

RE TREAT JE HART | MAART 2021

Je weet het pas als je het ervaren hebt. Natuurlijk heb ik mij er van te voren een voorstelling van gemaakt, dat is niet niet te doen, toch. Wat ik dacht dat ik moeilijk zou vinden, vond ik makkelijk. Wat ik werkelijk die dagen tegenkwam, kon ik achteraf beter zien dan op de dagen zelf. Dacht ik daar momenten dat ik dit nooit meer aan zou gaan, of niet meer op deze manier. Merk ik achteraf dat ik verlang naar nog een keer. Ik zie achteraf dat mijn mind nog zoveel ruimte heeft, dat ik nog veel meer kan leren over overgave en ont-spanning. En dat wil ik graag. Ik vond het niet makkelijk, wel prachtig en een groots geschenk aan mijzelf. Een tweede keer, neem ik de leerervaringen van de eerste keer mee. Geeft vast weer ruimte voor nieuwe leerervaringen. Dankbaar.

Meer dan verwacht

RE TREAT JE HART | DEC 2020

Voor het eerst deed ik mee aan een stilte retraite (langer dan een dag). Ik ging erheen met weinig verwachtingen. Ik was vooral nieuwsgierig wat vier dagen stilte en meditatie met mij zouden doen. Ik vond het voorafgaand aan de retraite een luxe dat ik de gelegenheid gecreëerd had om die dagen ‘alleen’ met mijzelf bezig te hoeven zijn. Het dagelijks leven en alle ballen in de lucht even kon laten voor wat ze zijn. Ik keek er naar uit!

De retraite bleek mij veel meer te brengen dan ik van tevoren had kunnen inschatten. Er is een warmte, een basisgevoel van gegrond zijn, een opgeruimd gevoel, lichtheid en rust. Dit is misschien niet altijd goed vast te houden in de dagelijkse realiteit. Echter heb ik nu wel een verankerd punt van rust waarbij ik de keus kan maken om dat punt van rust op te zoeken en mij erin onder te dompelen. Tot nu toe lukt het om dit rustpunt op dagelijkse basis aan te spreken op organische wijze. En die telefoon…die ligt regelmatig in een doosje, op stil en uit het zicht. Heerlijk!

Een zekerheid in mij

RE TREAT JE HART | DEC 2020

Ik ben weer thuis. De dagelijkse werkdruk, het gezin, zelfs een verdrietige uitvaart kleuren de dagen. Het verschil met voor de retraite is een veilig gevoel in mijn borst. Er is een zekerheid in mij ontvlamd, een vertrouwen, een koers. En dat neem ik mee de dag in, in mijn contact met anderen. Iedere keer als ik het even kwijt ben, kan ik het weer vinden, door heel bewust de verbinding te maken met mijn hart. Zo klein, zo groot. Ik ben dankbaar dat ik de tijd heb genomen om door de stilte, het mediteren en oefeningen, de gesprekken met Robbert, in de relaxte bedding van anderen, dit bewustzijn aan te boren.

Meer vertrouwen

RE TREAT JE HART | DEC 2020

Ik ervaar meer vertrouwen. Er heeft echt een verschuiving plaatsgevonden en ik verkeer nog enigszins in een soort van verwondering wat heel prettig is. Ik mediteer bijna dagelijks. Al merk ik dat na een volle dag het meer tijd kost om het toe te laten. Wat voor mij weer een mooi signaal is dat de dag te vol was.

Hier thuis is het merkbaar dat er een verschuiving is. Meer aandacht, meer knuffels, meer present zijn. Het is een subtiele verschuiving maar merkbaar in de ontspanning en warmte.

De weg naar m’n ware zelf

RE TREAT JE HART | DEC 2020

Na jaren van innerlijke onrust en ontevredenheid, ontstond het verlangen naar … rust. Ik was moe van mezelf, het moeten, het beter willen. Vragen als, wie ben ik eigenlijk en waarom ben ik er, kwamen steeds in mij op. Ik zat vast in mezelf, relativeren lukte niet meer, alles was zwaar en negatief. Na het lezen van de informatie op de site van Robbert wist ik het, dit wil ik! Na een eerste kennismaking met Robbert werd mijn verlangen groter en plande ik mijn eerste retraite.

De aankomst in het Emmausklooster en de kennismaking met de groep was gemoedelijk en prettig. Na een rondleiding en uitleg van het programma gingen we in stilte. Al was het mijn eerste retraite en waren er zenuwen, snel voelde ik de warmte van de groep.

Mediteren had ik niet eerder gedaan, het maakte veel in me los, ik durfde mezelf toe te laten, mezelf ruimte te geven … m’n hart er te laten Zijn. Deze nieuwe ervaring was mooi en soms heel intens, het zorgde voor lucht, een innerlijke bevrijding. Ik durf mijn ware zelf te voelen, te zien en te laten zien … daar ben ik mezelf heel dankbaar voor …

De dagen na de retraite miste ik de meditaties en het heerlijke gevoel. Mijn bekende worstelingen waren soms te sterk, m’n hart liet zich dan horen, dit maakte me een beetje van slag. Na contact met Robbert kon ik weer verder, er is veel in beweging gekomen … ik zit niet meer vast, ik voel rust en de opening naar m’n ware zelf. Vanaf de retraite neem ik elke dag even tijd voor mezelf … gedachten komen en gedachten gaan.

Deze eerste retraite heeft mij zoveel moois gebracht!

Tranen van ontroering

RE TREAT JE HART | DEC 2020

De mooiste meditatie voor mij was op een middag dat we mochten gaan liggen en op zoek gingen naar het plekje achter je ribben in het midden van je borstkas. Robbert vertelde dat daar een blaasje zit, een gloeiend kooltje en vroeg ons daar naar te kijken. In het begin lukte het me helemaal niet om me daar naartoe te verplaatsen, ik bleef maar in mijn hoofd zitten en kon niet naar beneden kijken. Toen zei hij, kijk maar eens heel voorzichtig hoe de wanden van het blaasje eruit zien. Ik zag toen al wat wit, kristallen doorschijnend licht. Robbert zei, ga er maar in en toen ging ik ineens naar binnen, ineens kwam ik in een hele grote, open ruimte, waar het heel warm voelde en heel fijn en veilig. Ik zag enorme mooie witte, kristal kleurige wanden om me heen, vol van licht dat op me straalde. Het was net een soort inner aarde. Ik zag allerlei mooie planten, bomen, vlinders, vogels, dieren met allerlei mooie kleuren. Een avatar wereld. Ik lag op het mos, op een warme zachte ondergrond, en voelde me gedragen.

Op dat moment zette Robbert muziek op van een jongens- en mannenkoor. Hoge sopranen begonnen te zingen en dat ontroerde me zo, dat de tranen over mijn wangen stroomden. De mannen stemmen kwamen erbij en ik werd meegevoerd door de mooie klanken en besefte dat deze plek zo groot is, deze plek in je hart is zo mooi en veilig, als je daar bent zijn je problemen die je zo groot leken in een keer zo klein en je kunt je problemen daar mee naartoe nemen en ze van je af laten glijden. Ik heb tranen van ontroering gehuild, ik heb me laten wiegen op deze mooie grote plek en besefte dat iedereen zo’n mooie grote plek heeft en dat het zo groot is dat het dan niet anders kan zijn dat onze harten allen één zijn.

Nu een maand later, ga ik heel gemakkelijk als ik mediteer, of gewoon zomaar als ik eraan denk, naar deze plek terug. Ik ga gewoon binnen door het blaasje en ben op deze mooie plek, ik laat de problemen van me afglijden en voel me elke keer weer zo vrij als een vlinder als ik dat heb gedaan. Dankjewel Robbert voor deze mooie ervaring.”

Er is een laagje bescherming weggevallen

RE TREAT JE HART | SEPT 2020

Er is echt zo veel verandert na de retraite. Tijdens de retraite had ik besloten om mijn eigen manier van leven niet in te ruilen voor een ‘passend’ plekje in hoe de maatschappij vindt dat het hoort. De eenzaamheid die daarbij komt kijken, die was ik bereid om er bij te nemen. Ik had me die eenzaamheid niet gerealiseerd, tot dat jij woorden gaf aan het gevoel dat ik had. Maar goed, mijn besluit stond vast, Soeverein zijn en de eenzaamheid die daar bij kwam kijken accepteren, ik zou mijn plekje en mijn mensen wel vinden als het zo ver was.

Ik had het niet zien aankomen, bijna direct na de retraite vind ik de man die ik beschreven heb tijdens nachten gevuld met wijn en gesprekken. Die man die zo goed bij mij past, en ineens ben ik niet meer alleen. Ik heb iemand gevonden die klopt, past bij mij zoals ik ben en mijn hele wereld staat nu op zijn kop. Ik loop rond als een verliefde tiener en kan nergens anders meer aan denken.

Wat ik ook merk als gevolg van de retraite is dat er een laagje bescherming weg is gevallen en mijn emoties en gevoel nu nog meer aan de oppervlakte liggen. Ik voel me een open zenuw, ik lach hard en ik huil ook hard. Ik moet er aan wennen, omdat ik het lastig vind om alles zo intens te voelen. Wel zorgt het er voor dat ik veel sneller weet wat iets met me doet, waardoor dingen makkelijker worden. En ik kan nog beter communiceren met die leuke man.

Ik heb zo veel gehad aan deze retraite. Het heeft me zo veel nieuwe stukjes gegeven in mijn puzzel dat ik nu eindelijk het plaatje begin te zien.

Op dag drie wil ik wegrennen

RE TREAT JE HART | SEPT 2020

Vijf dagen stil zijn, geen boeken en muziek, oogcontact. Elke keer dat ik in stilte ga vraag ik me vlak van tevoren weer af waar ik in godsnaam mee bezig ben, waarom ik mezelf dit aan doe. Op dag drie wil ik wegrennen en nooit meer terug komen, wil ik niet langer naar mijn eigen gedachte kijken en mijn innerlijke stem horen. Op dit punt helpt Robbert me er door heen, met humor en inzicht. Ik blijf, zoals ik altijd blijf. Na dit gevecht met mijzelf ontstaat er een rust, een vrede die door blijft werken tijdens de rest van de dagen. De rust wordt versterkt door de fijne oefeningen en meditaties door de dagen heen. Wanneer ik wegrijd na vijf dagen stilte op een vreselijk mooie plek weet ik het weer, waarom ik dit doe. Ik voel me rustig, open en kan weer een paar stukjes van mijzelf plaatsen. Ik kan weer verder leren en groeien in mijn leven, ik voel weer een duidelijke richting. En ik heb ook weer nieuwe vragen, maar die bewaar ik wel voor een volgende retraite.

Een stilte retraite

RE TREAT JE HART | SEPT 2020

De voorstelling die ik me ervan maakte, onbekend met iedere vorm van retraite, was een groep in zichzelf gekeerde mensen die samen op een plek stil waren. Maar het tegendeel is waar. Ook al wordt er onderling geen enkele vorm van contact gemaakt, je beweegt je als groep op een hele prettige manier door de vijf dagen heen. Je leert elkaars gewoontes kennen, ziet elkaars worsteling en er ontstaat een onbeschrijflijke cohesie. Iedereen gunt en geeft elkaar de ruimte voor zijn/haar eigen proces.

De begeleiding, onder leiding van Robbert, is prachtig. Ik heb ontspanningsoefeningen gedaan en gezongen uit verschillende culturen. Ik voelde me daarbij zeer op mijn gemak door het realisme en de nodige zelfspot waarmee Robbert ze bracht. De ene keer leidde dat van binnen tot heftige emoties dan andere keer kon ik me er gelukzalig in verliezen.

De hele retraite deed me denken aan het boek ‘Eat Pray Love’ waarbij Love wordt vervangen door wandelen en slapen. Een ritme waarin ik me kon ontspannen en bovendrijvende emoties kon verwerken. Zeer waardevol.

Op het randje van je comfort zone laten nieuwe waarheden zich onverwachts zien

BACK TO NATURE RETRAITE | JULI 2020

Voorafgaand aan de retraite was er al een redelijk besef. Iets met kracht, sprankeling, levenslust, vrouw-zijn, zelfliefde, vrij-zijn, loslaten, overgave, vertrouwen… De waardevolle oogst van een intense periode van scheiding, verhuizing naar een klushuis in nieuwe woonplaats en een nieuwe baan. Corona bracht alle hectiek tot een abrupte stilstand en er ontstond ineens meer ruimte om te voelen waar ik stond. Ergens voelde ik dat oude overtuigingen niet meer paste maar veel stevigheid voelde ik niet in het nieuwe wat zich van binnenuit wilde laten zien.

Verlangen naar verstilling om dieper tot deze essentie te komen en ruimte te bieden aan dit dieper “bijna-weten” was voor mij de aanleiding voor de derde keer een retraite bij Robbert te volgen.

Ik merkte al gauw dat ik de retraite niet kon “doen”. De confrontatie met mijn eindeloze stroom aan gedachten frustreerde mij maar kon ik niet “uitzetten”. Dag 3 brak aan en nog steeds alleen maar verhaaltjes in mijn hoofd. Eindeloze gesprekjes, herinneringen… Een uur mediteren was een uur vol “druk zijn” in mijn hoofd. Robbert legde de mooiste oefeningen uit en ik voelde werkelijk wat hij zei. Kénde het. Maar kennelijk was mijn systeem daar nu niet aan toe.

In een 1 op 1 gesprekje met Robbert legde hij de vinger op de zere plek. Zeg maar JA tegen je nee! En hij gaf een oefening die mij in 1 middag bracht naar de belichaming van wat ik al die tijd al onder de oppervlakte voelde. Zonder opschrijfboekje, zonder camera en zonder schoenen, vertrok ik meteen na ons gesprek de natuur in. Wat volgde waren uren waarin verdriet, boosheid, onbedaarlijke lachbuien, angst, twijfel, bravour, gek doen, arrogantie, egoïsme en plezier zich continu afwisselde. Overal zei ik JA op! Even kwam ik terug naar de groep voor de middagmeditatie maar binnen een paar minuten stilzitten voelde ik weer zoveel “nee” dat ik opnieuw vertrok. Hop, over het hek, op blote voeten, weer het prachtige landgoed over. Na een middag zwerven, klauteren, grenzen verleggen en veel plezier met mijn “donkere kant” en met mijn eigen gezelschap, keerde ik terug voor het avondeten. Levenslustig, lichtvoetig, met vurig open hart en een rustig hoofd.

En zo ging ik naar huis. Hoofd ik de wolken, voeten stevig op de grond en een open hart sidderend vol levenslust, verlangen, vertrouwen, nieuw-verworven wijsheid en nieuwsgierigheid. Nu 2 weken later herinnert mijn lichaam zich nog die intense kracht en eenvoud van JA zeggen tegen het leven in al zijn schakeringen.

Iedere retraite heeft mij wat gebracht, iedere keer iets anders. Ik kan het iedereen die het verlangen voelt, van harte aanbevelen! Het is soms best spannend, maar op het randje van je comfort zone kunnen nieuwe waarheden zich onverwachts laten zien!

Een heel stuk gegroeid

BACK TO NATURE RETRAITE | JULI 2020

‘Ik wil heel graag nogmaals mijn dankbaarheid uitspreken dat ik deel uit mocht maken van deze ontzettend fijne retraite op zo’n adembenemende plek. De dankbaarheid die ik tijdens de retraite voelde is gelukkig nog steeds aanwezig!

We kenden elkaar nog niet voor de retraite (afgezien van ons telefoongesprek vooraf wat ik ook al als zeer prettig heb ervaren) dus ik vond het best een beetje spannend omdat ik nog niet echt een idee had hoe je de retraite zou invullen /leiden en hoe de groep zou zijn.

Ik vond de mix van stilzittende en actieve meditaties ontzettend fijn! Daarnaast vond ik het prachtig en inspirerend hoe je gedurende de retraite jou kwetsbare kant liet zien door je hart te volgen en dingen soms net een beetje anders te doen, zoals die Zikrs, die soms wat uit mijn comfort zone maar stiekem wel heel fijn waren. Tot slot heb ik genoten van jouw humor en ben ik je ontzettend dankbaar voor de veiligheid en het gevoel van gezien zijn/ de erkenning dat alles goed is zoals het is zoals je tijdens de retraite hebt gecreëerd.

De retraite heeft mij zo ontzettend veel gebracht hoe paradoxaal dat misschien ook klinkt gelet op het feit dat mijn normale leven inmiddels weer gewoon door is gegaan en er voor de buitenwereld denk ik niet zo gek veel verandering is. Toch kan ik niet anders dan concluderen dat het leven nu moeitelozer verloopt.

Het voelt alsof ik eindelijk niet meer tegen een stroom in aan het zwemmen ben maar mij met meer vertrouwen over kan geven aan dat wat het leven brengt. De retraite heeft een soort innerlijke rust en vertrouwen gebracht dat dit mogelijk heeft gemaakt. Hoewel er nog steeds momenten zijn dat ik van dingen (mijn werk bijv.) baal of mee ga in negatieve emoties voel ik ook een soort innerlijke rust / positiviteit die steviger/krachtiger is en minder beïnvloed lijkt te worden door externe omstandigheden. Ik heb echt het idee dat ik wederom in korte tijd een heel stuk gegroeid ben (emotioneel bedoel ik dan, gelukkig niet letterlijk).

Ik hoop dat dit gevoel zo blijft, al herinner ik me nog dat je de laatste dag zei dat het beter zou zijn om dat verlangen los te laten.

Hoe dan ook hoop ik in de toekomst nog eens een retraite bij je te kunnen doen! Het was zeker voor herhaling vatbaar!

Liefdevolle groet, P’

Online thuisretraite, de stilte ont-moeten

Online retraite 'IN het leven', mei 2020

Het uitnodigende stukje over een “online retraite in het leven” liet me niet los. Mijn eerste impuls was “doen”. En toen kwamen alle opjutters in mijn hoofd weer eens in opstand. Geen tijd, hoe ga je dat dan doen, en je agenda dan… Het berichtje bleef maar langskomen op Facebook en Instagram. Een blik in mijn agenda leerde me dat er nul afspraken stonden. Mijn dagelijkse yogasessies deed ik al op de logeerkamer en tijd is relatief gebleken, al vele keren in mijn leven. Dus hoppa, inschrijven.

De vele retraites die ik al gedaan heb in het verleden, hebben de stilte gegrond in mij, als basis van waaruit ik het leven leef. Toch gaat daar in het alledaagse bijna ongemerkt weer een sausje van zogenaamde belangrijke rollen, doelen en bezigheden overheen en voor je het weet nemen je oude patronen het weer van het blanco bewustzijn over. En als er dan veel stress situaties zijn dan vergeet je wel eens wie of wat je werkelijk bent.

Mijn behoefte aan terugtrekken, de stilte weer opnieuw centraal stellen in mijn leven was al een tijdje latent aanwezig. Ik was mijn innerlijke kracht en macht wat kwijtgeraakt. De dagelijkse oefensessies kundaliniyoga en de meditaties hebben dat helder laten zien. Deze digitale retraite kwam dus als geroepen. Juist op het moment dat er weer veel heldere inzichten op mijn netvlies geprojecteerd werden was het fijn om de stilte op te zoeken.

Nieuwsgierig ook naar hoe zo’n programma in elkaar zou zitten, wat opdrachten in zouden houden en wat dit alles met mij zou doen installeerde ik mij in de vooravond van de start van het programma op de logeerkamer. Mijn meditatiewolletje uitgespreid, een kaarsje op een tafeltje met wat stenen en mijn gebedskralen binnen handbereik. En het door mijn vader gemaakte koperen wijwaterbakje als aanwezigheid van een hogere energie, als contact met iets groters mocht niet ontbreken. Zoom geïnstalleerd op de laptop dus ik was er klaar voor. Overigens een volkomen overbodig sfeertje scheppend, maar ach ja dat doen wij mensen nou eenmaal graag.

Na het avondrondje wandelen met de hond begint op dinsdagavond de retraite. Een hartelijk welkom via Zoom waar iedereen de camera- en microfoon-functie heeft uitstaan. Behalve Robbert die de retraite leidt. Verder alleen maar namen en begroetingen aan elkaar in de chatfunctie. Na een heldere introductie een eerste digitale stiltemeditatie. Een half uurtje ondergedompeld worden in Zijn. Mijn lichaam protesteert hier en daar maar ik laat het. Het geeft ruimte om op te merken waar de spanningen en verkrampingen zitten. Zo vanzelfsprekend en tegelijkertijd al weer te lang geleden. Wat rekken en strekken maakt het gemakkelijker om in stilte te blijven.

Het retraiteprogramma kent een mooi proces. Dag 1: o_vergave, filteren, oplossen_; dag 2: dood, stille zwart, de komst van het licht en dag 3 resurrectie. Een pittig proces om “in het leven” te doen. Ik voel in mezelf dat ik alleen diepgang kan vinden als ik werkelijk de stilte inga en weinig dagelijkse bewegingen opneem. Zeker de eerste dag is de overgang van het alledaagse naar overgave een groot contrast. En dat is het alleen maar omdat mijn denker dat bedenkt. De denker, zo gewend om resultaatgericht te zijn. Ik kom er al gauw achter tijdens een slenterwandelingetje dat er alleen maar zijn in het Nu is, en dat dit er altijd is.

De thema’s van het retraiteprogramma kende ik al uit eerdere retraites. Zo’n vijftien jaar geleden waren dit heftige thema’s met heftige ervaringen die veel impact hadden. Wat ben ik intens dankbaar dat ik deze processen al jaren terug heb toegelaten in het leven. Het heeft me zoveel vrijheid gegeven. In deze retraite is het een soort van reset en weer op een diepere laag herbeleven, herinneren en herkennen van het licht en de liefde die ik in werkelijkheid ben, stromend vanuit het hart.

Hoe bijzonder om op te merken dat twee keer per dag samenkomen op een beeldscherm een zelfde beweging in mezelf teweeg brengt als wanneer je met een groep op een locatie bent. Ik zorgde ook nu om op tijd te zijn, altijd een tikkie eerder. Ik deed mee met alle fijne oefeningen die overwegend nieuw voor me waren. En over tijd en ruimte heen was er verbinding.

Langzaam komt er op de laatste dag weer wat alledaagse beweging. Het is alsof alles lichter is, en er meer kracht door mij stroomt, een soort vitale energie en zin in het leven.

Na de laatste meditatie zet iedereen zijn camera en geluid even aan om elkaar toch even te kunnen horen en zien, te zwaaien naar elkaar. We zijn toch samen door de retraite gegaan, samen Zijn in de stilte. Om op deze laatste dag helder te zien dat het juist de niet-persoon is die de vrijheid en de liefde leeft. Deze niet-persoon kent vele vormen en vele gezichten. Leuk om deze gezichten even te hebben gezien. En de meditatie om de stilte weer centraal te stellen, die gaat mee in mijn alledaagse leven.

En voor degene die dit leest en twijfelt om een retraite te doen...

RE-TREAT JE HART OKT. 2019

‘Zou een stilte-retraite iets voor jou zijn?’ Deze vraag riep in eerste instantie verbazing in me op. Ik was helemaal niet thuis in meditatie en zo. Nou ja, ik deed weleens een poging en vond het al knap als ik 10 minuten kon blijven zitten. Maar vooral het woordje ‘stilte’ kwam als een alarmerende scheepshoorn binnen. Een lichte paniek borrelde bij die gedachte op. Wat te doen in stilte? Wat houd je over als je niets te doen hebt en ook nauwelijks afleiding kan vinden? Deze vraag raakte een kern, ‘afleiding zoeken’, dat is namelijk wat ik veel deed…maar afleiding waarvan? Je begrijpt het al mijn verbazing dompelde zich in nieuwsgierigheid. En tijdens de retraite is die nieuwsgierigheid variërend van blijdschap, angst, liefde en verdriet langzaam maar zeker getransformeerd. Mijn emoties en gevoelens veranderden continu van kleur in het proces en toch voelde ik me tegelijkertijd veilig en geborgen. Robbert is voor mij een uniek en uitzonderlijk persoon. Hij weet als geen ander een omgeving te creëren waarin je jezelf mag zijn, waarin je je geborgen en veilig voelt en in de tussentijd laat hij een ieder in zijn eigen proces door zowel donkere als zonovergoten plekjes in zijn of haar ziel reizen. En ik maar denken tijdens de retraite, hoe krijgt hij het toch voor elkaar om telkens precies te weten waar ik zit in mijn proces en wat ik nodig heb…tot tijdens de afronding bleek dat de anderen hetzelfde gevoel hadden gehad. Toen brak echt mijn klomp, m’n verstand kreeg het toen helemaal niet meer uitgelegd en moest ik van binnen lachen om mijn eigen verwoede pogingen nog steeds stiekem ergens te denken(!) dat ik het kan verklaren…wetende dat je ware wijsheid zich heel ergens anders in schuilt. Robbert heeft met deze retraite een grootst cadeau van het leven geschonken…sinds de retraite sta ik werkelijk anders in het leven, voel ik me meer verbonden met anderen en mezelf en kan ik mezelf beter accepteren en geniet ik meer, terwijl het leven om me heen weinig veranderd is…de verandering is intern. Dank je wel Robbert en de anderen die aanwezig waren bij de retraite! En voor degene die dit leest en twijfelt om een retraite te doen…gewoon blijven twijfelen en in de tussentijd inschrijven…ik had dit nooit willen missen en raad het echt aan!

Mijn spelend kind

RE-TREAT JE HART FEBRUARI 2018

Ruim drie jaar geleden maakte ik een einde aan een liefdesrelatie die totaal niet goed voor mij was. De relatie heeft gemaakt dat ik mezelf op veel vlakken totaal kwijt geraakt ben. In de afgelopen drie jaar zat ik enorm in mijn hoofd. Wat is er gebeurd, wat is er van mij overgebleven, wie ben ik nu? Ik heb therapie gehad en ben bij coaches geweest, maar bij al deze hulp had ik iedere keer het gevoel dat dit niet was wat ik nodig had. Mijn hoofd wist alles wel, die kon alles goed relativeren.

Ik moest tot rust komen, uit mijn hoofd en weer mijn lijf in zakken. En dat is precies wat de retraite heeft gedaan! De stilte gaf mij de ruimte om echt weer in contact te komen met mijn authentieke ik. Toen ik die verbinding weer voelde, ik alle verwachtingen en dat wat ik dacht dat ik wilde kon loslaten, kwam datgene wat wilde komen naar boven. En dat was mijn spelend kind! Mijn spelend kind die ik langzaamaan kwijt geraakt was in mijn relatie. Mijn spelend kind die ik jaren niet gehoord, gezien en gevoeld heb. Dit was het! Dit was het ontbrekende stukje.

Ik heb me in jaren niet zo heel, rustig en vooral blij en gelukkig gevoeld. De verbinding met mezelf en met al dat is is hersteld. Wat vier dagen stilte al niet kan doen :-) Een mooier cadeau had ik mezelf niet kunnen geven.

Robbert, ik ben je enorm dankbaar. Wat doe jij een prachtig werk!

Er borrelde al een tijdje iets

RE-TREAT JE HART Oktober 2019

Al meer dan een half jaar werd ik beheerst door de groeiende overtuiging dat er geen hoop meer is voor de mensheid. Korte termijn denken en doen van financiële markten, politici, bedrijven, gebrek aan visionaire leiders, klimaat- en vervuilingsproblemen. Dit moet leiden tot extinctie van de mens en met de snelheid van alle ontwikkelingen hoogstwaarschijnlijk binnen enkele decennia. Ik zag ook geen perspectief meer om zelf nog zinvol bezig te kunnen zijn in de rest van mijn leven en werd steeds depressiever en cynischer. Met het verlangen om hieruit te komen ging ik naar de stilteretraite.

Ik kende dit niet, maar er borrelde al een tijdje iets van mij even helemaal in mijzelf terugtrekken. Na wat googelen kwam ik snel op Robbert uit en na een telefonisch gesprek besloot ik snel mij aan te melden.

Ik ging er onbevangen in, met verlangens, maar zonder verwachtingen. De opzet is prachtig, door een vaste dagelijkse structuur met meditaties, inhoudelijke sessies en kleine taakjes gedurende de dagen rol je er makkelijk in en gaat alles haast vanzelf de dagen door. Ik had al ervaring met diverse vormen van meditatie die ik soms een tijdje beoefende. De kracht voor mij zit hem in de inhoudelijke sessies met mantra’s uit het soefisme. Naarmate we verder in de retraite kwamen werd de impact daarvan onhoudbaar steeds groter en kreeg ik werkelijk inzichten in mijzelf en mijn denken. Het werken aan het hart gaf een doorbraak en de chant-sessie op het hart raakte mij diep en maakte mij duidelijk dat ik al een tijd mijn hart en gevoel achter een muur had geplaatst. Mijn denken kon los van extinctie komen en weer ruimte maken voor focus op het hier en nu. Ik wist nog niet hoe ik nu weer zingeving kon gaan invullen maar er groeide een vertrouwen dat ik dat wel zou vinden. De chant-sessie over liefde was een overweldigend anker voor het ontwikkelde diepe gevoel van dankbaarheid, tevredenheid en vertrouwen.

De 10 minuten per dag met Robbert waren kort, nuttig en plezierig. Ook deze waren belangrijk in de structuur en het persoonlijke proces.

Ik ging hypersensitief naar huis, heb continu alleen maar op de rechterbaan gereden, wat een indrukken en energie! Thuis was mijn vrouw zeer nieuwsgierig maar gaf mij de ruimte om te landen en ik kon zo mondjesmaat mijn ervaringen vertellen. De volgende dagen bleef ik lang hangen in de sfeer en het gevoel van tevredenheid.

Het is nu ruim 2 weken erna en het gevoel is nog steeds sterk. Ik begin langzaam te werken aan de followup: hoe ga ik dit vasthouden en integreren in mijn leven vol hoop en zin. Van veel mensen heb ik feedback gekregen dat ik er anders uitzie (mijn ogen) en anders klink (rustiger en zachter). Ik ben weer blij met mijzelf, en mijn vrouw weer met mij!

Het lijkt me niet onwaarschijnlijk dat ik dit weer eens ga doen (en dan weer bij Robbert!)

In beweging gekomen

RE-TREAT JE HART SEPT 2015

De eerste weken na de retraite waren wonderbaarlijk. Ik heb nooit beseft wat een kabaal we om ons heen hebben. En ook hoe men onbewust elkander claimt. Ik ben spontaan weer begonnen met het avondeten koken. Ik ben nu weer in staat om met aandacht mijn boodschappen te doen en de rust om het eten te koken. Wel heb ik ontdekt dat bij toenemende stress dit meteen onder druk komt te staan. Tevens heb ik sinds september nauwelijks meer mijn televisie aan staan. Ik ga mijn abonnement opzeggen. Ik ben begonnen met zangles en “glas in lood” ramen maken. Beide wilde ik eigenlijk al jaren proberen. Nu is het in beweging gekomen.

Ik constateerde dat ik mij geheeld en getroost voelde

RE-MEMBER! VELUWE 2017

Voor mij was deze tweede retraite weer een hele fijne en bijzondere ervaring. Fijn om weer onder leiding van Robbert te mediteren en oefeningen te doen die ik mij ineens herinnerde van de vorige keer. Fijn om weer stil te mogen zijn, om weer even los van alle prikkels te ontdekken hoe ik er voor stond.

Bijzonder door de plek waar wij waren. ‘s Ochtends vroeg de eerste meditatie in de stal, op ‘t hooi met op de achtergrond pony Coco die zo stil stond dat wij er van overtuigd waren dat zij met ons mee deed! De hei en ‘t bos die wij helemaal voor ons zelf hadden en waar ik eindeloos heerlijk rond gewandeld heb.

Na de laatste sessie van de dag op de deel terug te stappen in de door kaarsen verlichte woonkamer. Bijzonder omdat ik het zo prettig vond om in stilte, in een groep onbekenden te zijn.

Aan het eind van deze retraite constateerde ik dat ik mij geheeld en getroost voelde en nu een maand verder voel ik dat nog steeds dus wat mij betreft zeker volgend jaar weer!

Ik heb de stilte ervaren als warm en verwelkomend. Ik kon eindelijk in mezelf duiken

RE-TREAT JE HART - DEC. 2013

De weken voorafgaand aan de retraite schreeuwden mijn lichaam en geest om Rust; alleen zijn, op mezelf zijn, even geen aandacht schenken aan een ander, om zodoende met mezelf in contact te komen. Voor het eerst van mijn leven voelde ik aan, dat ik moest gaan thuis komen bij mezelf, om zodoende verder te kunnen met de volgende stappen in mijn leven. De retraite bleek daarom een complete verademing en een kadootje voor mezelf.

Op het moment dat de stilte werd ingeluid, was de opluchting binnen de groep voelbaar; eindelijk tijd voor mezelf!

Ik heb de stilte ervaren als warm en verwelkomend. Ik kon eindelijk in mezelf duiken.

De begeleiding door Robbert was als vanzelfsprekend. Hij voelde altijd aan waar we als groep behoefte aan hadden, nog voor we het zelf wisten. Van de muziek die af en toe gedraaid werd heb ik enorm genoten. Die opende bij mij een deur in mijn binnenste waarvan ik niet wist dat die er zat.

De omgeving van Kadampa is een paradijsje op aarde en Kadampa zelf is een warm nestje, waar het eten met liefde wordt bereid.

Het proces waar ik reeds voor de retraite is zat, heeft verder vorm gekregen tijdens de retraite. Ik kreeg het inzicht dat het kooitje waarin ik me zo vaak opgesloten voel zitten, dat ik die zelf maak. Het is niet de buitenwereld die me iets aandoet; ik ben het. En ik realiseerde me dat het klepje altijd al open staat!

Met de tools die we hebben geleerd tijdens de retraite, kan ik tot op de dag van vandaag vooruit; ik zoek de stilte in mezelf op, om mij bewust te worden van mijzelf, van mijn behoeften, mijn gevoelens. Ik ben dankbaar voor dit nieuwe bewustzijn. Ik ben dankbaar voor de gelegenheid die Robbert ons biedt, om met onszelf in het reine te komen, om geluk van binnenuit naar buiten te laten komen.

Lekker afwisselend en voldoende tijd voor jezelf

RE-TREAT JE HART NOV. 2017

De eerste 2,5 dag merkte ik dat er heel veel gedachten door mijn hoofd gingen, heel erg onrustig. Ik heb ook heel slecht geslapen omdat mijn hoofd zo druk was.
Dat voelde overigens totaal niet storend, alsof het zo prima was en het zo mocht zijn. Na 2,5 dag merkte ik, dat ik veel meer rust in mijn hoofd en in mijn lijf had. Ik kon bijvoorbeeld heerlijk niks doen, lekker op een stoel voor het raam zitten en naar buiten kijken, met een kopje thee en alleen maar waarnemen wat er gebeurd.

Tijdens een sessie in de tuin heb intense ervaringen gehad met bomen, de communicatie daarmee en haar energie.

Ik wil benadrukken dat de retraite absoluut niet zweverig is en dat ikzelf ook een nuchter persoon daarin ben maar wel heel kinesthetisch.

De retraite bevat zeer diverse meditaties, sessies en activiteiten. Lekker afwisselend en voldoende tijd voor jezelf om bijvoorbeeld te rusten of te wandelen.

Een ander moment dat me is bijgebleven is tijdens een sessie op zolder, waarin ik een enorm warm en liefdevol gevoel heb ontvangen van de groep, erg fijn. Oh ja, en niet te vergeten, de boodschap die ik van mijn Hart heb gekregen tijdens een sessie, wat heb ik daar om gelachen in positieve zin, het was een hele fijne boodschap met veel humor.

De terugrit naar huis vond ik zeer bijzonder, de zon scheen, een regenboog op de achtergrond, het gevoel van vrijheid, leven en verwondering, het maakte me melancholisch en euforisch tegelijk!

De eerste dagen na de retraite in alledaagse wereld heb ik als best intens ervaren, ik was enorm sensitief en ervaarde een diep gevoel van rust en het gevoel dat het oké is. Ik ben heel blij dat ik deze retraite heb gedaan!

Het mooie van alles was dat bijna niemand van de deelnemers wist wat hen te wachten stond

RE-TREAT JE HART 3-7 FEBR. 2016

Een stilte retraite. Wat is dat eigenlijk? Dat vroeg ik mij af nadat iets in mij had gezegd dat ik me moest inschrijven. Zelfs tot het moment van arriveren in Schin op Geul wist ik eigenlijk niet goed wat mij te wachten stond. Het mooie van alles was dat bijna niemand van de deelnemers wist wat hen te wachten stond. Maar iedereen was daar voor een reden, en ik denk dat iedereen daar een zelfde soort stemmetje had gehoord, net als ik: dit is goed, moet je doen. En zo zat iedereen bij het eerste diner zo goed als stil aan tafel, terwijl we op dat moment nog gewoon mochten praten!

De stilte retraite is een niet te beschrijven ervaring voor mij geweest. Het is een achtbaan van gedachten, geluiden, lichtflitsen, dromen, liefde en verdriet. Alles komt voorbij. In het begin duren de meditaties eindeloos en zat ik mij op te vreten met de gedachte: wanneer slaat Robbert nou op de klankschaal om de meditatie af te ronden! Wat duurt een uur lang! En die druppende kraan, kan iemand daar wat aan doen? Maar door de oefeningen die Robbert mee geeft, de mooie gedachtes en beelden die hij vertelt, maken dat je er langzaam in zakt. En al de tweede dag werd ik verrast door de klankschaal: nu al de meditatie voorbij? En wat fijn die lekkende kraan, dan weet ik dat ik hier ben. Nu, op dit moment.

Tijdens de retraite zag ik de gedachten voorbij komen, waaronder: wat ga ik de mensen vertellen hoe de retraite eigenlijk was? Ga ik vertellen over de lichten die ik heb gezien. Hoe ik mijzelf tijdens een meditatie kon opladen? De liefde die ik van groep voelde zonder enige aanraking? De schaamte tijdens de dans, maar daarna vooral het vrije gevoel van lekker bewegen? Alles bezien was het voor mij simpelweg bijzonder. En voel ik het voorrecht dit te hebben mogen meemaken. En mijzelf heb mogen verrijken met de ervaringen, beelden, muziek, kennis en liefde die Robbert heeft weten te brengen. Kortom, een stilte retraite is zo stil nog niet.”

Retraite, ik had er in een keer zo'n behoefte aan

RE-TREAT JE HART 3-7 FEBR 2016

Retraite, ik had er in een keer zo’n behoefte aan.
Alleen de stilte leek me eng, de tweede dag greep me dit ook behoorlijk naar de keel. Mijn lichaam wilde zich uiten, kabaal maken.
Mooie, soms emotionele momenten beleefd en dat was ok.
Het was fijn, een cadeau aan mezelf, iets om te koesteren en zeker vaker te doen.
De stilte opzoeken is iets wat ik nog regelmatig probeer te doen. En teruggaan naar in een hutje op de hei, dat heb ik mezelf alvast beloofd.

Wat ik er van moest verwachten geen idee..

RE-TREAT JE HART - DEC 2013

Op een punt beland in m’n leven dat ik soort van vastgelopen was vond ik het wel tijd worden voor bezinning. Een retraite leek me wel iets om dichterbij mezelf te komen en dan het liefst enigszins neutraal qua geloof of religie. Wat ik er van moest verwachten geen idee, maar in het ergste geval overleef ik het wel dacht ik. Het duurde dan ook even voordat ik de rust had gevonden en geland was, maar vanaf begin af aan ervaarde ik de stilte als prettig. Toen ik me eenmaal wat meer overgegeven had aan het mediteren en de dingen kon laten zijn, voelde het ook goed om daar te zijn. Sommige meditatiesessies voelde dan ook als een warme deken, andere oefeningen waren wat onwennig. Mede dankzij de begeleiding van Robbert en de mooie omgeving was het een mooie en waardevolle ervaring. Zeer zeker de moeite waard en ik zou het zo nog een keer doen.

Mijn allerdiepste kwetsbaarheid

RE-TREAT JE HART - DEC 2013

Ik was zo stralend de eerste weken toen ik thuis was, zo diep geïncarneerd in mijn lichaam. Ik dacht: dit gevoel raak ik nooit meer kwijt.
Maar in het bestaan van alledag bleek dat toch wel mogelijk te zijn. Ik heb nu de retraite oefeningen weer in mijn dagritme opgenomen en dat voelt goed.
De diepe resonantie van de woorden ‘ya batin’ vinden weer-klank in mij. Mijn allerdiepste kwetsbaarheid kan ik weer voelen en dan kan ik ademen in dat wat er is, en tegelijkertijd het overbodige weg laten stromen. Robbert, dank voor je manier van Zijn, voor en in de groep! Dank voor de prachtige muziek! Met deze groep was het heerlijk om in de stilte te zijn! En het afscheid aan het eind van de retraite was zo hart verwarmend, dat ik alle knuffels en warme woorden nu nog voel!

De natuur heb ik ervaren als sereen, haast verstild

RE-TREAT JE HART 3-7 FEBR. 2016

1.
Eerst was ik bang voor de stilte; geloofde niet dat ik die zou kunnen (ver)dragen.
Algauw voelde het “stil zijn” warm en veilig en leerde ik het kennen als een krachtig leermiddel.
Ik ontdekte meer de diepte van mijn verlangen.
Niet wat ik van tevoren had bedacht ontvouwde zich maar na een geleide meditatie, tijdens de derde dag, kon ik mijn gevoel toelaten.
Ik kreeg via een voorportaaltje toegang tot mijn hart(senergie). Eerst snapte ik niks van de beelden en schrok ik ervan maar geleidelijk aan drong de essentie tot mij door……

2.
De natuur heb ik ervaren als sereen, haast verstild.
De verstilling in combinatie met de loopmeditatie bracht mij in een sfeer van tijdloosheid.
Dit heeft me geholpen om werkelijk bij mijn innerlijke stilte te durven zijn.

3.
Tijdens een van de ‘seva’s’ (taakjes) liep ik weer eens tegen mezelf aan.
- Doe ik het wel goed ?
- En oh als ik op de klankschaal sla, zijn alle ogen en oren op mij gericht. Doodeng.

Geen religie maar een antwoord op mijn verlangen naar stilte

RE-TREAT JE HART NOV 2012

Begin van september begon er iets te kriebelen, ik kreeg een verlangen om mijn mond te houden en de stilte op te zoeken. Een verlangen wat ik nooit eerder zo heb gehad. Ik kon het moeilijk verklaren, maar ik voelde van binnenuit dat ik even moest stil zitten om weer door te kunnen. Toen ben ik gaan googlen en kwam ik vrij snel bij de website van “in een hutje op de hei”. Bingo, dit is wat ik wilde, en een gesprek met Robbert bevestigde mijn gevoel, geen religie maar een antwoord op mijn verlangen naar stilte, een helpende hand. Ik moest wel even geduld hebben, de retraite zou pas in november beginnen. Maar het was het wachten waard. “In een groep van 14 mensen zwijgen, jij????” Zo reageerde mijn omgeving, en er zijn veel grappen over gemaakt. Maar wat kan ik zeggen, het was een louterende, leerzame en zalige ervaring. Mijn stilte was rustig en ontspannen, en ik heb mezelf verbaasd dat ik het zo fijn vond alleen te zijn. Maar dat was juist zo mooi aan deze retraite, we waren niet alleen, maar wel stil, in stilte samen en dat was als een grote stampende agregrator, daar ging zo veel kracht en energie van uit. Robbert heeft ons fantastisch begeleid en iedere dag was een feest, met een opbouw, kop en staart. Het was niet vaag (was ik bang voor) maar concreet en glashelder. Ik heb eigenlijk in 5 dagen, een nieuwe versie van mezelf gedownload. En dat kan alleen in rust, als de “tefal laag” van het dagelijks leven van je afglijdt en je echt bij je gevoel kunt komen. Ik ben niet veranderd maar verbeterd. Het beste cadeau voor mezelf.

Nog een gedichtje

RE-TREAT YOUR SENSES ITALIE 2016

Wat flarden beelden

met je delen

Vage stukjes schimmen

o zo fijn

Die samen als een

kleine windflard

toch een Eenheid

kunnen zijn

Het is de wind

die er niks

van vindt

Ze waait en zwaait

en aait en beukt

en rolt en gromt

weer gaat, weer komt

maar

nooit verlaat

tot ze weer gaat

….en komt

Ik kan geen betere investering in ‘je-zelf’ bedenken

RE-TREAT JE HART DEC 2017

Ik zag best op tegen 96 uur stilte en had geen idee wat te verwachten. Weliswaar heb ik eerder een mindfulness-training gedaan, waarbij we aan het eind van de training ongeveer 6 uur in stilte verbleven, maar dit zou toch iets anders worden.

Achteraf vind ik dat de stilte een hele fijne ervaring is geweest en dat de stilte samen met de oefeningen tijdens de retraite bijgedragen hebben om mijn behoefte aan stilte en ruimte scherper te krijgen. Ik kan geen betere investering in ‘je-zelf’ bedenken dan zo’n retraite.

Ik heb mezelf echt gemist!

RE-TREAT JE HART - DECEMBER 2014

Toen ik bij Robbert in retraite ging was van mijn stralend licht niet veel meer over dan een zwak flikkerend schijnsel. Gedurende de retraite ben ik weer in verbinding gekomen met mezelf. Mijn hart was verkrampt en daarmee mijn gevoel ook. Het “zijn” in stilte heeft mij weer reconnected met mezelf en dat voelt zo fijn. Ik heb mezelf echt gemist! Aan het einde van de retraite heb ik bij het afscheid van meerdere mensen gehoord dat ik straalde. Ik kwam met een thema en ging weg met meer inzicht met betrekking tot dat thema. In mijn geval loslaten en met het inzicht dat sommige processen zelfsturend zijn. Dat inzicht geeft me heel veel rust!

De twinkels in mijn ogen zijn weer terug

RE-TREAT JE HART - OKTOBER 2014

Het is nu een half jaar geleden dat ik op retraite ben geweest en het is de beste beslissing geweest die ik toen had kunnen nemen. Echt!
Ik merkte op een moment dat ik heel erg de behoefte had aan stilte om me heen en stilte in me hoofd. Werd gek van mijn eigen gedachten en voelde me opgesloten zitten. Ik wilde alleen zijn en rust. Ik wilde op retraite bedacht ik me.

De retraite heeft mij heel veel gegeven. Het valt niet echt te beschrijven maar ik kan het het beste omschrijven als een gevoel van èèn geworden zijn. Tijdens de retraite kwam het gevoel dat ik goed was zoals ik ben. Ik ben ik!

Ik vond de ervaring heerlijk maar ook confronterend: de stilte, de gedachtes die langskwamen, de gevoelens en de tranen. Dankzij de begeleiding van Robert konden deze gedachtes er ook zijn en leerde ik er mee om te gaan en om ze los te laten.

Ik was eerst bang dat het heel zweverig zou zijn of heel zwaar op de hand maar dat was het helemaal niet. Er was plek voor humor en Robert bracht het allemaal op een heel natuurlijke manier. Je kon mee doen met de oefeningen maar er werd ook de mogelijkheid geboden om je eigen weg te gaan. Ik kon altijd bij Robert terecht en heb me heel erg veilig gevoeld in de groep. Ook niet onbelangrijk, de omgeving is heel erg mooi en het eten was super lekker.

Ik heb nu mijn rust gevonden en zit lekkerder in mijn vel, het voelt als of mijn energie weer stroomt en ook de twinkels in mijn ogen zijn weer terug. Het was voor mij het beste cadeautje dat ik mezelf ooit gegeven heb en ik gun het anderen ook heel erg, bij twijfel, doen!!

Ik had nog nooit een (georganiseerde) stilte retraite gedaan

RE-TREAT JE HART FEBRUARI 2018

Tot voor kort had ik nog nooit een (georganiseerde) stilte retraite gedaan. Wel altijd zelf mijn retraites - in mn uppie - in hutjes op de hei gedaan. Heerlijk! Maar wat een verademing is deze reis voor me geweest. Onder bezielde leiding van Robbert Van Bruggen mocht ik een gevreesd stuk in mij ontdekken, beleven en belichamen. En weer geheeld eruit gekomen. Jongens en meisjes, dit is een absolute aanrader!

De stilte bleek juist een verademing

RE-TREAT JE HART APRIL/MEI '15

Moe, gespannen en zoekende ging ik de retraite in. Een stuk minder moe, heel ontspannen en met een idee van nieuwe richting, kwam ik er weer uit. Dit door de meditaties, sessies met verschillende oefeningen en vooral ook door de stilte. Als je niet hoeft te praten met en luisteren naar anderen wordt het stil genoeg om je te ontspannen en te voelen wat je diepste verlangens zijn. De stilte bleek niet raar of eng te zijn maar juist een verademing. Ik ben heel erg blij dat ik mezelf deze paar dagen cadeau heb gedaan!

Een retraite is een cadeautje voor jezelf

RE-TREAT JE HART DEC. '14 EN APRIL '15

Ik heb nu twee stilte-retraties in Schin Op Geul mogen ervaren. Vier dagen stilte, meditatie, natuur, en oefeningen in de groep. Beide keren waren een mooie reis naar innerlijke rust en zelfacceptatie, die lang doorwerken na de retraite. Zo’n diepe rust had ik voor het laatst een jaar of twintig geleden meegemaakt. Ik was vergeten dat het bestond. Het is heerlijk om te ervaren en geeft ruimte voor diepgaande inzichten in jezelf en je leven. Zo ontdekte ik tijdens mijn eerste retraite waar mijn hart ligt en besloot ik mijn leven een andere draai te geven. Dat heeft me veel moois gebracht. Robbert heeft de gave je direct op je gemak te kunnen stellen. Ook de groep heeft een positief effect. Het versterkt het stil zijn in jezelf en zorgt ervoor dat je je veilig voelt. De locatie is prachtig. Het hotel heeft fijne, lichte kamers en omdat het aan de rand van het dorp ligt, loop je direct de natuur in. Een retraite is een cadeautje voor jezelf, een heel waardevol cadeautje, dat de potentie heeft om je leven te veranderen.

De tweede retraite die ik bij Robbert deed

RE-TREAT JE HART MEI 2012

De tweede retraite die ik bij Robbert deed leek aanvankelijk veel op de eerste, in de zin van dat ik dezelfde processen en weerstanden in mezelf herkende. En weer ontmoette ik mijn eigen rusteloze Stilte, wat een ongelooflijk kado is dat toch. Wat totaal anders was dan de eerste keer, was de uitwerking van de retraite. Tijdens de retraite werd me duidelijk dat er iets van mijn sexualiteit bevrijd wilde worden; ik heb het op dat moment ontmoet zonder te weten wat het was en er weinig aandacht aan besteed. Een week later droomde ik een bijzonder scherpe droom van een vrouw die mij riep om me in te wijden in de liefde tussen vrouwen. Ik werd me plotseling bewust van mijn levenslange verliefdheden op vrouwen die ik altijd zorgvuldig had geprobeerd niet te voelen. Mijn biseksualiteit heeft zich inmiddels bevrijd onder het juk van oordelen en veroordelen en is springlevend! Er is een prachtige vrouw mijn leven binnengewandeld en de energie die we bij elkaar opwekken doet me stralen. Wat een vrijheid!!!

Je voelt je direct thuis en welkom

RE-TREAT JE HART NOV 2017

Wat een “fantastische” dagen heb ik gehad, in stilte…. Het begint met wat milde spanning….. Niet lezen? Poeh! Geen telefoon? HELLUP! Geen oogcontact? Bestaat dat? Niet praten? euh… da’s ook niet gezellig! En dan als bonus… (liever) niet analyseren! waar begin ik aan…

Ik kan je zeggen dat het wat onwennig begint en alles komt voorbij. En als je jezelf dan ziet zitten om 7:00 op een kussentje om een uur in stilte te ontwaken dan denk je, euh, ben ik dat?

Om met 10 onbekende mensen op zaterdagavond op een zolder te zitten in Velp om een ‘Zikr’ te doen (en nee ik ga het niet uitleggen, maar het is zeer intiem) en daarna, omdat het “bonte avond” is, thee met een chocolaatje te nuttigen geheel in stilte is heel bijzonder!!

Wat heb ik veel geleerd, gezien, beleefd, gehoord, gevoeld en vooral genoten! Genoten van alle inzichten en groei en vooral van mezelf ;)

Mocht je ooit een retraite willen doen dan kan ik ineenhutjeopdehei zeker aanbevelen! Robbert Van Bruggen is zo’n mooie, warme, lieve man je voelt je direct thuis en welkom. De “ontmoetingen” waren elke keer weer even fijn en brachten nieuwe inzichten. De oefeningen geven richting en soms roepen ze wel wat weerstand op, maar ja we love weerstand!

Ik kan echt zeggen dat ik de klankschaalwekker ‘s morgens vroeg thuis ga missen!! Vervolgens slenter je in je makkelijk zittende kleding naar zolder, waar je op je sloffen binnenloopt. Je gaat zitten in een kring. Mooie bloemen en kaarsjes in het midden… Heerlijk op je kussen onder een dekentje, zalig knus om 7u in de ochtend een uurtje stil zijn. Dat is pas goedemorgen!
Houden van jezelf tijdens re-treat je hart

Een fijne en bijzondere en warme ervaring

RE-TREAT JE HART NOV 2012

Ik denk nog regelmatig aan de sfeer van het stille samen zijn. Ook moet ik nog wel eens giechelen om de humoristische momenten die plaats vonden, juist door het stil zijn. Wanneer er door mijn omgeving naar mijn ervaringen wordt gevraagd, vind ik het lastig te omschrijven, omdat ik het zo’n fijne en bijzondere en warme ervaring heb gevonden. En dat is dan wat ik vertel. Ook vertel ik hoe de dagen zich vulden met ontbijt, meditaties, lunch, wandelingen in de natuur, diner. En dat ik de sessies gebaseerd op het soefisme, als bijzonder heb ervaren. Dat ik mij veilig heb gevoeld met Robbert’s aanwezigheid. Dat ik het eten geweldig vond. En de omgeving fantastisch. Vertel maar eens aan een collega, dat ik denk een energetische ervaring te hebben gehad. Voor een tweede keer in mijn leven, ontstaan tijdens de nachtelijke sessie van het ‘gloeiende kooltje’..

Het afscheid aldaar voelde zwaar. Ik heb mij verbonden gevoeld met de sfeer en de mensen. Ik huilde op de terug reis naar huis. Ik had sterk het gevoel, nu moet ik het zelf weer gaan doen.

Inmiddels vier weken verder is mijn proces zich gaan ontwikkelen. Zoals Robbert omschrijft ‘ zich gaan ontvouwen’. Ik voel mij dankbaar voor deze vijf mooie dagen.

Confronterend en verzachtend

RE-TREAT JE HART - DEC 2013

Confronterend en verzachtend tegelijkertijd, het proces van retraite zit vol tegenstrijdigheden. Net zoals het echte leven en het is fijn om hier mee aan de slag te gaan. De begeleiding van Robbert maakt dat je je veilig voelt tijdens het proces van loslaten van oude én vastpakken van nieuwe ideeën en overtuigingen.

Ik heb geen sleutel bij me

RE-TREAT JE HART NOV 2017

Ik heb de dagen als wisselend ervaren, maar erg mooi. Wist niet wat ik ervan moest verwachten, en sta er nog steeds van te kijken dat ik zowel mijn mobiel, pc als het praten niet heb gemist…geen seconde, geen telefoon. Ik liep een keer heerlijk te wandelen, toen ik ineens een ingeving kreeg. Ik zag, en voelde, hoe ik mijn brein en mijn hart kon zien.Met het een voel ik aan en handel ik, met het ander maak ik boodschappenlijstjes, onthou ik dingen enz…klinkt heel kort, maar was voor mij een heel proces in de tuin. Ineens ging het regenen…mijn brein mompelde van verdikkeme, snel naar binnen, mijn haar enz enz. Mijn hart zei En…is dat nou zo erg…en zo liep ik richting deur. Ineens realiseerde ik me dat ik geen sleutel bij me had. Ok, zei ik tegen mezelf… leuk hoor, maar nu zegt mijn brein toch echt dat dit niet handig is. Toen zwaaide de poort open en zag ik hoofd van Robbert dat me toefluisterde “ik heb geen sleutel bij me”… Even later zagen we assistent Arjan. Ik vond dit zo’n geweldig moment!!! De dagen waren gevuld met dit soort ogenblikken…mooi.’

De waarde van mezelf

DE BELOFTE VAN HET ZWARTE EI - PAASRETRAITE 1-5 APRIL 2015

Wat ik ervaren heb tijdens de stilte-retraite is iets dat niet makkelijk te beschrijven is, omdat het een gevoel is. Praktisch gezien vond ik het heerlijk om eens vier dagen lang niet gestoord te worden, geen telefoon aan te hebben, niets te doen (zonder je daar schuldig over te voelen) en tegelijk weer zoveel inspiratie te krijgen voor de dingen die ik ooit leuk vond om te doen, maar lang voor ‘nutteloos’ heb uitgemaakt. Dingen zoals tekenen, schilderen, schrijven, mijmeren, mediteren, door de natuur wandelen, bewust eten, simpelweg ‘zijn‘. Dit had als resultaat dat mijn ziel,hart of hoe je het ook wil noemen, in ieder geval mijn ‘ware ik’, tevoorschijn kwam. Voordat ik de stilte-retraite inging leek me het ‘eng’ dit te gaan ervaren, maar het tegendeel bleek waar. Ik heb zoveel liefde gevoeld (zonder daarvoor ook maar iets nodig te hebben) dat ik nu in mijn leven een kracht ervaar die ik eerder niet zo sterk gevoeld heb. Het is mijn innerlijke kracht die uiteindelijk alleen maar keuzes kan maken die goed voor mij zijn. En hier ben ik in het verleden nogal eens de mist mee in gegaan. Kortom, het ‘gevoel’ wat de stilte-retraite mij gegeven heeft is de waarde van mezelf, mijn leven en alles wat daaruit voortkomt, daarbij hoort, maar ook van het leven om mij heen, weer in volle glorie te zien. Precies dat gevoel is in mijn ogen hetgeen wat het leven nou juist de moeite waard maakt.

Het voelde zo bijzonder, contact met mijn hart ipv mijn hoofd.

RE-TEAT YOUR SENSES - APRIL 2013

Mijn naam is Debbie, 27 jaar en ik liep vast met mezelf. Ik wilde sterker worden, ik wilde mijn eigenwaarde positiever inzien, ik wilde mijn eigen geluk vinden ipv me altijd om andermans geluk druk te maken, ik wilde mijn ‘legende’ ontdekken, maar vooral wilde ik heel graag contact maken met mijn hart. Ter voorbereiding werd ons gevraagd een symbool mee te nemen dat stond voor mijn verlangen in deze retraite. Tijdens de eerste sessie, toen we de stilte ingingen, mochten we iets over dit symbool toelichten. Ik had een hangertje mee genomen van een klavertje vier. Ik wilde mijn geluk plukken. Wat was nou mijn doel in dit leven? En toen raakten de woorden van Robbert mij enorm ‘Er is geen speciaal doel van het leven, maar er is wel een pad’. En zo ging ik de stilte in. Ik had nog nooit gemediteerd, was compleet blanco en groen wat het doen van retraites betreft….en daar gingen we met een klein groepje de stilte in. Ik heb me laten leiden, ik heb het over mee heen laten komen. De eerste dag heel veel onrust in mijn hoofd gevoeld. De boodschappenlijstjes van wat ik allemaal ‘moest doen’ bleven maar voorbij komen. Ik voelde me heel opgelaten bij mijn tranen en het onwennige gevoel. De eerste persoonlijke meeting met Robbert was heel rustgevend. Hij zeí ‘laat het orkestje in je hoofd maar lekker doorspelen, het wordt vanzelf minder’

Tijdens de week ervoer ik heel wisselende gevoelens en stemmingen. Door het dagprogramma hadden we een fijn ritme met voldoende tijd voor onszelf. De dagen bestonden uit mediteren, ademhalingsoefeningen, klank oefeningen, een dag wandelen over het ezelpad van de Cinque Terre, zang oefeningen, loop meditatie, werken in de tuin, schrijf/teken oefeningen en veel tijd voor jezelf. Ook alle eetmomenten waren in stilte. En…ook dit went echt! Hoe ongemakkelijk je in het begin zelf moet opstaan om het brood te kunnen pakken, hoe vanzelf dit wordt doorgegeven in de loop van de week. Je bent in een groep en dat voel je, maar je bent echt een individu in de groep door de stilte. Bijzondere ervaring is dat.

Aan het begin van de week deden we een een oefening om dichter bij je hart te komen. Voordat we begonnen waren, wist ik dat dit mijn moment ging worden. En achteraf is dat ook zo. Ik heb een emotionele brief aan mijn hart geschreven en heb hier later die dag ook een reactie vanuit mijn hart op gehad. Dit was wat ik wilde. Dit voelde zo bijzonder, contact met mijn hart ipv mijn hoofd. Dat kende ik niet! Elke dag stond in het thema van een bepaalde zintuig, wat elke dag ook echt anders maakte. De prachtige omgeving van Ca du Chittu, het heerlijke eten, het fijne huis… Al deze buitenlandse invloeden maakten dat ik me echt kon laten gaan. Ik was echt weg en kon zo heel gemakkelijk met mezelf in contact komen. Als het weer het toeliet hadden we sessies in de natuur. Heerlijk om buiten te zijn, dit maakte de sessies soms nog intenser.

Tijdens de laatste sessie op de laatste dag van de stilte mocht je je symbool weer pakken en iets zeggen als je dat wilde. Heel fijn en heel intens als je ieders ervaring hoort. Wat een liefde, wat een dankbaarheid.. Kippenvel. Toen ik mijn klavertjevier pakte vertelde ik dat ik uren in de tuin rondom het huis heb gezocht naar een echt klavertje.. Ik heb hem nog niet gevonden, maar ik weet zeker dat hij er staat. Ik voel me sterker, ik voel me trotser op mezelf. Ik heb iets losgemaakt en ben ergens aan begonnen waar ik de komende tijd mee verder zal gaan. Het contact met mijn hart wil ik koesteren. Ik voel me vol van liefde, dankbaarheid, energie, positiviteit en vooral rust! Wat stilte met je doet is onbeschrijfelijk. Na deze week heb ik met vrienden en familie gesproken over mijn ervaring.. Maar het is niet uit te leggen. ‘Zit je dan de hele week in stilte?’, ‘Kijk je niet stiekem op je telefoon?’, ‘Is het niet super zweverig?’..zijn vragen die vaak gesteld werden. Ja, je bent de hele week stil. Nee, je kijkt niet stiekem op je telefoon. Nee, zweverig is het niet, het is juist heel erg back to basic..

Het is een ervaring die je jezelf moet gunnen. Het doet wat met je als mens. De dag na de retraite ben ik naar Pisa gegaan voor de terugvlucht en heb hier een armbandje met klavertjes vier gekocht. Deze zit vast geknoopt en doet me elke keer weer herinneren aan deze fantastische reis naar binnen. Op zoek naar mijn geluk heeft deze retraite een verpletterende indruk achter gelaten.